Wat een ontvangst!
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
17 November 2011 | Thailand, Mae Hong Son
We bleven nog twee dagen in Chiang Mai, voordat we naar Mae Hong Son vertrokken. In die dagen bezochten we de tempel op de berg Doi Suthep en maakten we een lange en vooral warme fietstocht naar Lamphun, zo’n 35 km ten zuiden van Chiang Mai. Een hele prestatie! In Lamphun aangekomen, moe, hongerig en vooral dorstig, vonden we gelukkig een eettentje waar we ieder 2 grote kommen soep aten en 2 flessen ice tea dronken. Langzaam kwamen we bij. Ik had me al voorgenomen echt niet terug te fietsen, maar een zogenaamde song tao te nemen. Dit is een klein truckje met 2 banken, dat ook bagage op het dak kan meenemen. Onze fietsen op het dak dus en wij lekker in het truckje terug naar Chiang Mai. Wat een end rijden! Dat hadden we dus op de heenweg helemaal zelf gefietst!
Vandaag donderdag 17 november 2011, was de grote dag!
We zouden, met het vliegtuig, terug gaan naar Mae Hong Son, waar het in 2004 voor mij allemaal begonnen was. Na een korte vlucht met uitzichten over de bergen, landden we in Mae Hong Son. Een heel bijzonder moment! Het laat zich nauwelijks beschrijven, wat ik voelde. Op dit vliegveldje was ik al vaak, dikwijls onder heel ander omstandigheden, geland. Hier had ik dierbaren van en naar het vliegveld gebracht. Nu landde ik er samen met Henk.
De grootste verrassing moest nog komen. Zodra we de deuren doorkwamen, werden we door een heel welkomscomité ontvangen. We kregen een drankje aangeboden, bloemen opgespeld en allerhande informatiefolders over Mae Hong Son aangereikt.O ok waren er mensen van de pers met grote camera's.Ik dacht “O jee, ze vergissen zich, houden ons voor iemand anders”.
Pakte alles aan, maar kon niet geloven dat het voor ons bedoeld was.
Een orkestje begon te spelen en mooie meisjes voerden een dans op.
Ik was al in de gloria en nu ging ik zowat zweven. Wat was dit allemaal??????????
Later hoorden we, dat het een speciale dag was en dat er een toeristenbureau geopend zou worden.
Er komen maar 3 vluchten per dag aan in Mae Hong Son aan en mensen zouden vandaag allemaal op deze manier verwelkomd worden.
Ze hadden het niet beter kunnen bedenken. Wat was dit leuk.
Het halleluja-gevoel verliet ons de eerste uren niet meer .
Zeker niet toen we ook nog langs mijn oude huis liepen en langs alle bekende plekken van toen.
Aan het eind van de middag klommen we nog naar de tempel, die hoog boven Mae Hong Son ligt.
Vandaar keken we op het prachtige stadje in de avondzon. Een beeld, dat ik al vele malen gezien heb, maar waar ik nooit genoeg van kreeg.
Vanavond aten we aan het meertje, terwijl een Thaise jongen mooie romantische liedjes zong.
Langs het meer stonden de stalletjes met allerhande spulletjes uit deze streek. Alles ademt hier een sfeer van rust.
Bij de tempel aan het meer gekomen, verkochten ze grote lampions, die je kunt oplaten
We hadden er de afgelopen dagen al enkele tientallen door de lucht zien gaan. Nu was het onze beurt. We kochten een grote lampion en terwijl hij aangestoken werd riep een man steeds: “Make a wish, make a wish”. Laten Henk en ik nou dezelfde wens hebben! Nog lang hebben we in het donker onze lampion gevolgd, die steeds verder in de duisternis verdween.
Daarna door de stille straten van Mae Hong Son naar ons bungalowtje gelopen.
Hier willen we graag nog even blijven!
Henk geeft zijn eigen visie op de afgelopen dagen op www.henkdobbelsteen.waarbenjij.nu
Vandaag donderdag 17 november 2011, was de grote dag!
We zouden, met het vliegtuig, terug gaan naar Mae Hong Son, waar het in 2004 voor mij allemaal begonnen was. Na een korte vlucht met uitzichten over de bergen, landden we in Mae Hong Son. Een heel bijzonder moment! Het laat zich nauwelijks beschrijven, wat ik voelde. Op dit vliegveldje was ik al vaak, dikwijls onder heel ander omstandigheden, geland. Hier had ik dierbaren van en naar het vliegveld gebracht. Nu landde ik er samen met Henk.
De grootste verrassing moest nog komen. Zodra we de deuren doorkwamen, werden we door een heel welkomscomité ontvangen. We kregen een drankje aangeboden, bloemen opgespeld en allerhande informatiefolders over Mae Hong Son aangereikt.O ok waren er mensen van de pers met grote camera's.Ik dacht “O jee, ze vergissen zich, houden ons voor iemand anders”.
Pakte alles aan, maar kon niet geloven dat het voor ons bedoeld was.
Een orkestje begon te spelen en mooie meisjes voerden een dans op.
Ik was al in de gloria en nu ging ik zowat zweven. Wat was dit allemaal??????????
Later hoorden we, dat het een speciale dag was en dat er een toeristenbureau geopend zou worden.
Er komen maar 3 vluchten per dag aan in Mae Hong Son aan en mensen zouden vandaag allemaal op deze manier verwelkomd worden.
Ze hadden het niet beter kunnen bedenken. Wat was dit leuk.
Het halleluja-gevoel verliet ons de eerste uren niet meer .
Zeker niet toen we ook nog langs mijn oude huis liepen en langs alle bekende plekken van toen.
Aan het eind van de middag klommen we nog naar de tempel, die hoog boven Mae Hong Son ligt.
Vandaar keken we op het prachtige stadje in de avondzon. Een beeld, dat ik al vele malen gezien heb, maar waar ik nooit genoeg van kreeg.
Vanavond aten we aan het meertje, terwijl een Thaise jongen mooie romantische liedjes zong.
Langs het meer stonden de stalletjes met allerhande spulletjes uit deze streek. Alles ademt hier een sfeer van rust.
Bij de tempel aan het meer gekomen, verkochten ze grote lampions, die je kunt oplaten
We hadden er de afgelopen dagen al enkele tientallen door de lucht zien gaan. Nu was het onze beurt. We kochten een grote lampion en terwijl hij aangestoken werd riep een man steeds: “Make a wish, make a wish”. Laten Henk en ik nou dezelfde wens hebben! Nog lang hebben we in het donker onze lampion gevolgd, die steeds verder in de duisternis verdween.
Daarna door de stille straten van Mae Hong Son naar ons bungalowtje gelopen.
Hier willen we graag nog even blijven!
Henk geeft zijn eigen visie op de afgelopen dagen op www.henkdobbelsteen.waarbenjij.nu
-
17 November 2011 - 17:07
Elly:
O wat geweldig Hanny dat jullie in MHS zijn. Is je brommertje er nog?
Dat jullie zo'n eind gefietst hebben, geweldig!
Veel plezier maar weer verder.
groetjes Elly -
17 November 2011 - 17:25
Marijke:
Lieve Henk en Hanny,
Wat bijzonder zo'n ontvangst in Mae Hong Son! Erg leuk dat jullie dat "overkwam", jullie weten dat te waarderen, zoals je dat beschreef....Het is ook heel mooi te lezen hoe jullie alles (her)beleven in Thailand; alsof je er zelf (weer) bij bent inderdaad.
Alle foto's en filmpjes bekeken; prachtig, MHS ook, wat zullen jullie genieten.
Veel geluk samen!
Groeten ook van Okke,
liefs, Marijke -
17 November 2011 - 17:27
Koos En Marlies:
Ha lieve Hannie en Henk, wat een kippenvelverhaal! Koos kreeg er tranen van in zijn ogen, zeker met de foto's erbij. Ik denk dat wij allebei hetzelfde voor jullie wensen als de wens die mee de lucht in ging. Het is als een droom, Hannie, die uitkomt: al die plekken te delen met iemand die zoveel van je houdt en jou door deze reis weer beter leert kennen. En eigenlijk voor jou hetzelfde, Henk: dit is precies waar je naar verlangde, toch? geniet lekker verder, samen, en houd ons op de hoogte!
Veel liefs van ons beiden. Marlies -
17 November 2011 - 18:47
Ilone:
Fantastisch: wat leuk zo'n ontvangst en wat een mooie omgeving ook daar.
Maar ik begrijp ook dat 't geweldig moet zijn om daar opnieuw te zijn waar je bent begonnen met je buitenlandse werk destijds. Je zult hier wel heel veel beleefd hebben. Leuk dat je het nu deelt met Henk.
Voel me ook wel een beetje een mazzelaar dat ik het op deze manier mag meebeleven.
Wat een prachtige foto's en flimpjes ook weer.
Lekker doorgaan met genieten Hanny en Henk.
Liefs Ilone -
17 November 2011 - 18:53
Marjan:
lieve Henk en Hanny,
Wat super dat jullie deze verhalen met ons delen.
Voor jullie nog heel veel mooie momenten gewenst
-
17 November 2011 - 19:12
Ingrid:
Wat een droomverhaal, wat fijn voor jullie. Heel veel plezier en mooie dagen wensen we jullie toe.
Liefs,
Arie en Ingrid -
17 November 2011 - 19:31
Frederike:
Jaaa Hanny is weer op reis!!! Heerlijk om weer te kunnen meegenieten!
Wat moet het bijzonder zijn om weer in MHS te zijn. Prachtig verhaal!
Geniet samen!
Groetjes Frederike -
17 November 2011 - 19:54
Til:
Lieve Hanny en Henk,
Wat een geweldig verhaal. Het ontroerde me....Ik ben zo blij voor jullie,het lijkt wel een sprookje.Heerlijk, om weer op je oude stekje te zijn en het nu met Henk te mogen delen, Hanny ! En dan dat ontvangst op 't vliegveld...Hoezo toeval?? Prachtige foto's hebben jullie gemaakt [en laten maken?] Die laatste, met de lampion, is zeker een vergroting waard...Geniet van jullie bungalowtje!
Liefs, Til. -
17 November 2011 - 22:27
Duang Djai:
Nahm Pung en Chai Dii,
ik lees en beleef, ben jaloers en geniet en zag ook dat jullie weer de gong geslagen hebben, je weet wat dit betekent...
lieve groeten, Carie -
17 November 2011 - 23:24
Ramón:
Wat een mooie belevenissen, dit smaakt naar meer! Succes met de 762 bochten naar Pai. Ik heb ze ooit met de motor gedaan, gegarandeerd dat je wakker blijft. :)
Veel plezier nog en safe travels!x -
18 November 2011 - 08:23
Karlijn:
Wat heerlijk om te lezen dat je/jullie zo genieten mam. Ik kan me heel goed voorstellen dat het een heel bijzonder gevoel geeft hier weer te zijn. Blijf inderdaad lekker een paar dagen 'plakken'. Dat rustige en serene, heerlijk. xx -
18 November 2011 - 10:57
Mieke:
Leuk verhaal, Hanny en Henk! Veel plezier verder!
Liefs -
18 November 2011 - 15:09
Willy:
net als vele anderen: kippevel en ontroering. Twee mensen zo gelukkig te zien in zo'n omgeving.
!!Mijn eigen gelukkige jaren komen weer boven. Net als jullie ballon heeft de vuurpijl op O en N. voor Dick ook een symbool functie!!
blijf genieten vooral van de rust vóór je weer in de hectiek van Nederland komt.(gelukkig duurt dat nog even)
liefs. Willy -
21 November 2011 - 16:21
Jannie Postema:
Wat geweldig om samen deze reis te maken hannie.henk te laten zien en mee te laten beleven
hoe het voor je was daar te zijn. blijf er van genieten. ik kijk steeds uit naar jullie volgende verslag.een hartelijke groet jannie. -
22 November 2011 - 07:14
Carla:
Wat leuk Hannie om te kunnen zien waar je nu bent en wat je doet. Prachtig. Wat heerlijk dat je het zo fijn hebt samen en dat Henk op je pad is gekomen.
Ik ga de link even aan Kirstin doorsturen, want ik weet zeker dat zij het ook leuk vindt om je te volgen op je reis.
liefs Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
