Vietnamees Nieuwjaar
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
23 Januari 2012 | Vietnam, Ða Năng
We hadden geluk in Sapa, want na twee dagen met mist en één dag met regen, brak op zondagochtend 15 januari de zon door. We waren onderweg naar Bac Ha, waar je de meest kleurige markt van het noorden van Vietnam kunt vinden. Een zonnetje is daarbij onontbeerlijk! We zagen honderden vrouwen met de kleurige klederdracht van de “Flower H’Mong”. Helaas konden we geen foto’s maken op dat moment, omdat de camera te zeer geleden had onder de regen van de dag ervoor. Ook de volgende dag scheen de zon nog volop, zodat we konden genieten van de prachtige omgeving van Sapa. We maakten dezelfde wandeling die we 3 dagen daarvoor in de mist hadden gemaakt. Lekker met z’n tweeën, zonder opdringerige verkopers. ’s Avond vertrokken we met de nachttrein, terug naar Hanoi, waar we om 5 uur ’s ochtends aankwamen. Een taxi hadden we geregeld, zodat we werden opgehaald en nog een paar uur konden bijkomen in een hotel. ’s Middags door met het vliegtuig naar Da Nang. We wilden eerst een paar dagen naar Hoi An en dan het Vietnamees Nieuwjaar bij Duc en Mai vieren in Da Nang. En dat is ook prima gelukt allemaal.
Het weerzien met Mai en Duc* was heel bijzonder. Toen ik na 1 jaar en 8 maanden weer in mijn oude huisje trok, was het alsof ik niet weg geweest was. Alles was nog in dezelfde staat, als waarin ik het had achtergelaten. Het was een vreemd gevoel, om daar weer te zijn. Zo herkenbaar, maar toch ook zo anders. Henk vindt het bijzonder om te ervaren hoe ik daar gewoond en geleefd heb en hoe mijn relatie met Mai en Duc is. Stukje bij beetje komt er gelukkig ook weer wat van de Vietnamese taal bovendrijven, maar toch gaat het communiceren moeizaam. De zonen spreken gelukkig wat Engels, zodat ze als tolk kunnen fungeren. Al is het huis hetzelfde, de omgeving is in die korte tijd, totaal veranderd. Alle huizen rondom de plek waar Mai en Duc wonen, zijn afgebroken. Dat van hun is volgende maand aan de beurt. Zoals met veel andere plekken rond Da Nang, valt ook deze wijk onder de slopershamer. We zagen al zoveel kaalslag! Men heeft kennelijk bedacht, dat de wijken opnieuw moeten worden opgebouwd met inachtneming van een betere infrastructuur. Heel veel prachtige wegen, die als basis dienen voor nieuwbouwwijken. Da Nang zal er over 10 jaar totaal anders uitzien.
Toen we hier aankwamen, waren de voorbereidingen voor TET, het Vietnamees Nieuwjaar, nog in volle gang. Overal zagen we mensen bezig met het schoonmaken van het huis, de inboedel, de brommers en alles wat een wasbeurt kan gebruiken. We zagen mensen gehurkt bij kleine vuurtjes aan de straatkant, bezig hun oude papierrommel te verbranden. Je maakt hier letterlijk en figuurlijk “schoon schip”, want je vereffent je schulden en legt bij, wat in dat jaar is misgegaan.
Daarnaast wordt veel tijd en geld besteed aan het verfraaien van het huis. Een lik verf waar nodig en heel veel bloemen. Ik zag opnieuw de mandarijnenbomen die achterop de brommer vervoerd worden, maar Henk zag het voor het eerst en hij keek zijn ogen uit! Langs wegen waren duizenden potten met gele chrysantenplanten te koop. Daar neem je er hier gemakkelijk twee van op je brommer mee. Een heel gewicht en een enkele keer zagen we het mis gaan en belandde een kostbare plant op de weg. Wat bijzonder om juist van deze voorbereidingen getuige te zijn.
Veel meer dan in Nederland is het Vietnamees Nieuwjaar omgeven door allerlei rituelen en gewoonten
Toen wij gisteravond met de familie de laatste maaltijd van het oude jaar gebruikten, werd ons gevraagd om wierook aan te steken bij het voorouderaltaar van Duc. Hierop stonden foto’s van zijn ouders en vele offeranden zoals fruit en drank. Ik vond het heel bijzonder, dat wij toegelaten werden bij dit voor hen bijzondere ritueel. Hun verzoek was ook om op de ochtend van het nieuwe jaar om acht uur ’s morgens door de voordeur naar binnen te komen. Daarmee waren we de eerste gasten van het nieuwe jaar en nog wel een paar uit het buitenland, hetgeen als een goed voorteken wordt beschouwd. Op dit vroege tijdstip werden we al onthaald met thee en heel veel snoep en voor Henk en mij een envelopje met “lucky money”, een heel klein geldbedrag, dat ook kan bijdragen aan een financieel voorspoedig jaar. En natuurlijk ontbrak het ook niet aan sterke drank. Er moest, hoe vroeg ook op de ochtend, getoast worden op het nieuwe jaar! Tot drie keer toe werd ons, gelukkig kleine, glaasje volgeschonken met whisky en klonk het “Chuc mung nam moi”, gelukkig Nieuwjaar.
Wij realiseren ons heel goed, hoe bijzonder het is, dat we dit alles van zo nabij in een Vietnamese familie hebben kunnen meemaken.
Na al het moois dat we al hebben gezien, kunnen we deze gebeurtenis ook toevoegen aan het lijstje, “bijzondere ervaringen”.
*Voor wie de namen Mai en Duc onbekend zijn. Van januari 2009 tot 1 juni 2010 werkte ik in Da Nang en woonde toen in een huisje naast Mai en Duc. Ik werd min of meer opgenomen in hun gezin en had dankzij hen een goede tijd daar.
Het weerzien met Mai en Duc* was heel bijzonder. Toen ik na 1 jaar en 8 maanden weer in mijn oude huisje trok, was het alsof ik niet weg geweest was. Alles was nog in dezelfde staat, als waarin ik het had achtergelaten. Het was een vreemd gevoel, om daar weer te zijn. Zo herkenbaar, maar toch ook zo anders. Henk vindt het bijzonder om te ervaren hoe ik daar gewoond en geleefd heb en hoe mijn relatie met Mai en Duc is. Stukje bij beetje komt er gelukkig ook weer wat van de Vietnamese taal bovendrijven, maar toch gaat het communiceren moeizaam. De zonen spreken gelukkig wat Engels, zodat ze als tolk kunnen fungeren. Al is het huis hetzelfde, de omgeving is in die korte tijd, totaal veranderd. Alle huizen rondom de plek waar Mai en Duc wonen, zijn afgebroken. Dat van hun is volgende maand aan de beurt. Zoals met veel andere plekken rond Da Nang, valt ook deze wijk onder de slopershamer. We zagen al zoveel kaalslag! Men heeft kennelijk bedacht, dat de wijken opnieuw moeten worden opgebouwd met inachtneming van een betere infrastructuur. Heel veel prachtige wegen, die als basis dienen voor nieuwbouwwijken. Da Nang zal er over 10 jaar totaal anders uitzien.
Toen we hier aankwamen, waren de voorbereidingen voor TET, het Vietnamees Nieuwjaar, nog in volle gang. Overal zagen we mensen bezig met het schoonmaken van het huis, de inboedel, de brommers en alles wat een wasbeurt kan gebruiken. We zagen mensen gehurkt bij kleine vuurtjes aan de straatkant, bezig hun oude papierrommel te verbranden. Je maakt hier letterlijk en figuurlijk “schoon schip”, want je vereffent je schulden en legt bij, wat in dat jaar is misgegaan.
Daarnaast wordt veel tijd en geld besteed aan het verfraaien van het huis. Een lik verf waar nodig en heel veel bloemen. Ik zag opnieuw de mandarijnenbomen die achterop de brommer vervoerd worden, maar Henk zag het voor het eerst en hij keek zijn ogen uit! Langs wegen waren duizenden potten met gele chrysantenplanten te koop. Daar neem je er hier gemakkelijk twee van op je brommer mee. Een heel gewicht en een enkele keer zagen we het mis gaan en belandde een kostbare plant op de weg. Wat bijzonder om juist van deze voorbereidingen getuige te zijn.
Veel meer dan in Nederland is het Vietnamees Nieuwjaar omgeven door allerlei rituelen en gewoonten
Toen wij gisteravond met de familie de laatste maaltijd van het oude jaar gebruikten, werd ons gevraagd om wierook aan te steken bij het voorouderaltaar van Duc. Hierop stonden foto’s van zijn ouders en vele offeranden zoals fruit en drank. Ik vond het heel bijzonder, dat wij toegelaten werden bij dit voor hen bijzondere ritueel. Hun verzoek was ook om op de ochtend van het nieuwe jaar om acht uur ’s morgens door de voordeur naar binnen te komen. Daarmee waren we de eerste gasten van het nieuwe jaar en nog wel een paar uit het buitenland, hetgeen als een goed voorteken wordt beschouwd. Op dit vroege tijdstip werden we al onthaald met thee en heel veel snoep en voor Henk en mij een envelopje met “lucky money”, een heel klein geldbedrag, dat ook kan bijdragen aan een financieel voorspoedig jaar. En natuurlijk ontbrak het ook niet aan sterke drank. Er moest, hoe vroeg ook op de ochtend, getoast worden op het nieuwe jaar! Tot drie keer toe werd ons, gelukkig kleine, glaasje volgeschonken met whisky en klonk het “Chuc mung nam moi”, gelukkig Nieuwjaar.
Wij realiseren ons heel goed, hoe bijzonder het is, dat we dit alles van zo nabij in een Vietnamese familie hebben kunnen meemaken.
Na al het moois dat we al hebben gezien, kunnen we deze gebeurtenis ook toevoegen aan het lijstje, “bijzondere ervaringen”.
*Voor wie de namen Mai en Duc onbekend zijn. Van januari 2009 tot 1 juni 2010 werkte ik in Da Nang en woonde toen in een huisje naast Mai en Duc. Ik werd min of meer opgenomen in hun gezin en had dankzij hen een goede tijd daar.
-
23 Januari 2012 - 08:32
Marlies:
Hoi Hanny,
Heerlijk om te lezen weer! Heel herkenbaar ook, je verhaal over Sapa en Bac Ha :)
Super dat je weer herenigd was met je 'familie' daar. Veel plezier nog!
Liefs,
je nichtje Marlies -
23 Januari 2012 - 10:21
Marijke:
Lieve Hanny en Henk,
Wat een mooi verhaal weer! Heel bijzonder dat je, net op het nippertje, nog in het huisje waar je woonde en bij de familie van Mai en Duc te gast was. Precies in deze tijd van Nieuwjaar, wat destijds ook zo'n indruk op je maakte.
Nog een heel fijne tijd gewenst verder!
groeten,
Marijke
-
23 Januari 2012 - 10:36
Til:
Chug mung nam moi, Hanny en Henk! Geweldig, om dit feest zo van dichtbij en in de huiselijke sfeer te hebben kunnen meemaken. Ook voor Mai en Duc heel bijzonder. Leuk, om weer terug te zijn in je oude, vertrouwde huisje, maar ik vrees, dat dit nu ook afgebroken wordt? Fijn, dat jullie uiteindelijk Sapa ook in de zon hebben kunnen zien.Hoelang denken jullie in Da Nang te blijven? Heel veel plezier!
Liefs, Til. -
23 Januari 2012 - 12:53
Ilone:
Leuk om terug te zijn op je oude stekje, maar nu met Henk. Maar jammer dat het weggaat. (Althans als het niet al te slecht is) Leek een leuk huisje.
Leuk ook voor Henk, denk ik, om een beetje te kunnen meeliften op de banden die jij daar hebt gesmeed; vond ik tenminste in Gambia met mijn nichtje zo mooi.
En mooi ook dat jullie op die manier met de familie het nieuwjaarsfeest konden meevieren. Heel bijzonder!
Geniet er maar verder met volle teugen van, maar dat kan ik wel aan jullie overlaten. Toch?
Fijne tijd daar
Liefs Ilone
-
23 Januari 2012 - 14:59
Willy:
lieve Hanny en Henk
eigenlijk geen woorden voor.
een totaal ander leven dan hier.
liefs, willy -
23 Januari 2012 - 15:54
Jacqueline:
Wat een mooi en bijzonder verhaal weer! Geniet nog van de reis. Wat een mooie foto's ook.
Veel liefs -
23 Januari 2012 - 18:41
Leo En Cora:
Wat een prachtige ervaringen allemaal en fijn dat Henk er ook zo van geniet.
Schitterende foto's van een spannend gebied. Fijn dat de opklaringen op tijd kwamen.
Blijf genieten. Lieve groeten van ons. -
23 Januari 2012 - 22:54
Duang Djai:
sawadii kha nahm pung e chai dii
geweldig om te lezen
mooie fotoos
ik zou zo maar jaloers kunnen zijn, maar ik kies voor meegenieten!
henk, je lijkt wel een reus zo tussen die vietnameesjes!
volgens mij kunnen jullie blijven zorgen dat ik er ook van blijf genieten!
chock dii voor bij je volgende avontuur!
groeten carie -
24 Januari 2012 - 09:12
Jannie Postema:
wat weer een prachtig verhaal en mooie foto's.
fijn om dat samen te kunnen beleven.
blijf genieten ,ik doe mee.
een hartelijke groet jannie -
24 Januari 2012 - 12:51
Koos En Marlies:
Hoi Hanny en Henk,
Ik lees nu pas het verhaal, nadat we elkaar gisteren al gesproken hebben. Wat leuk om foto's van Mr. Duc en familie te zien, Hanny. Wil je hen heel veel groeten van ons doen, als jullie er nu nog zijn? En Henk, kon je Duc bijhouden met de borrels en heeft hij je ook getrakteerd op gekookte eieren met kuikens in wording erin? Ik gruwel nog als ik eraan terugdenk hoe Koos die in zijn mond stak! En als ik het goed begrijp heb je ontzettend geluk dat je net tijdig terug bent, voordat het huis (en ik neem aan dus ook dat van jou) afgebroken wordt. Goede reis zuidwaarts! Ik heb gezocht bij de foto's, maar ik kom niet verder dan het volgende: het schooltje waar we langs fietsten lag in Ap Phuoc Dinh II. Dat was er als ik het me goed herinner vlakbij. Op de foto's van de plaats zelf staat geen naam. Ik zal via de gewone mail een paar foto's sturen, van het gebouw en het meisje dat kookte.
Veel liefs van ons beiden,
Marlies -
24 Januari 2012 - 22:16
Ingrid:
Wat een mooie foto's. Wat verandert de wereld als de zon schijnt. Geweldig om samen alle bekende plekjes te zien. Heel veel plezier nog. Groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
