Voor de wind
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
28 Mei 2014 | Duitsland, Burgkunstadt
We hebben er goed de vaart in en zitten al op 100 km van de Tjechische grens. Maar nu komt het zwaarste gedeelte van de tocht. Morgen bereiken we het Fichtelgebergte en dat betekent klimmen!. Gelukkig minder zwaar dan de Pyreneeen. Het hoogste punt ligt op 870 meter. Een stijging van 3 a
4% over 10 kilometer is goed te doen. De laatste kilometer is pittiger.
We zijn nu twee weken onderweg en hadden tot eergisteren heel goed weer.
Maar in de nacht van maandag op dinsdag kletterde de regen op ons tentje.
Dat betekende een natte tent inpakken. Gelukkig viel het fietsen mee. Het miezerde wat, maar we konden de regenjassen alweer snel uittrekken. Die nacht sliepen we in een hotel en dat was heerlijk.
Afgelopen weekend hadden we onze eerste rustdag en we brachten die door in het mooie plaatsje Eisenach, waar we het geboortehuis van J.S. Bach bezochten en nog een klein concertje bijwoonden. Die ochtend hadden we al vroeg de klim gemaakt naar de Wartburg, waar Maarten Luther nog een aantal jaren gewoond en gewerkt heeft. Elk jaar trekt deze plek, die op de Werelderfgoedlijst staat, duizenden bezoekers.
We verbleven in Eisenach in een z.g. Ferienwohnung, op de bovenste verdieping van een schitterend 120 jaar oud huis.De hele wijk bestond uit huizen zo groot en zo bijzonder, we keken ons ogen uit.
De volgende dag weer terug op de route, kwam ons een stel op de fiets tegemoet. Zij waren de route in Praag begonnen. Leuk om dan ervaringen te delen. We waren het vooral eens over het feit, dat het zo prachtig is onderweg en " dat het met geen pen valt te beschrijven" . En zo voelt het ook een beetje terwijl ik dit stukje schrijf. Het heeft in de afgelopen jaren nog niet zoveel moeite gekost om weer te geven wat we beleven.
Als je elke dag zo'n 6/7 uur op de fiets zit en het landschap voortdurend verandert, je in dorpen en steden komt waar je zoveel mooie oude kerken, stadsmuren, poorten, oude bomen, prachtige oude huizen ziet, dan tolt je hoofd 's avonds. De hoeveelheid indrukken is soms zo groot, dat we voor onszelf moeten herhalen waar we de afgelopen nachten geslapen hebben.
We kwamen op maandag door een gebied met enorme bergen kali-afval (monte Kali) Uit de verte zagen we de hoge witte bergen al liggen en dichtberbij gekomen zagen we pas hoe hoog ze waren. Sommige dorpjes lagen aan de voet van zo'n hoge, kale kali-berg. Een apart beeld.
Morgen dus het Fichtelgebergte over. Het weer wordt weer beter en dus hopen we morgen ons tentje op te slaan in Bischofsgrun (het lukt niet met de umlaut) Internet is er niet altijd op de campings en dat betekent dat er wat minder frequent berichen komen. Nu nog even zien of het met de foto's wil lukken. Het volgende bericht dus hopelijk uit Tsjechie.
4% over 10 kilometer is goed te doen. De laatste kilometer is pittiger.
We zijn nu twee weken onderweg en hadden tot eergisteren heel goed weer.
Maar in de nacht van maandag op dinsdag kletterde de regen op ons tentje.
Dat betekende een natte tent inpakken. Gelukkig viel het fietsen mee. Het miezerde wat, maar we konden de regenjassen alweer snel uittrekken. Die nacht sliepen we in een hotel en dat was heerlijk.
Afgelopen weekend hadden we onze eerste rustdag en we brachten die door in het mooie plaatsje Eisenach, waar we het geboortehuis van J.S. Bach bezochten en nog een klein concertje bijwoonden. Die ochtend hadden we al vroeg de klim gemaakt naar de Wartburg, waar Maarten Luther nog een aantal jaren gewoond en gewerkt heeft. Elk jaar trekt deze plek, die op de Werelderfgoedlijst staat, duizenden bezoekers.
We verbleven in Eisenach in een z.g. Ferienwohnung, op de bovenste verdieping van een schitterend 120 jaar oud huis.De hele wijk bestond uit huizen zo groot en zo bijzonder, we keken ons ogen uit.
De volgende dag weer terug op de route, kwam ons een stel op de fiets tegemoet. Zij waren de route in Praag begonnen. Leuk om dan ervaringen te delen. We waren het vooral eens over het feit, dat het zo prachtig is onderweg en " dat het met geen pen valt te beschrijven" . En zo voelt het ook een beetje terwijl ik dit stukje schrijf. Het heeft in de afgelopen jaren nog niet zoveel moeite gekost om weer te geven wat we beleven.
Als je elke dag zo'n 6/7 uur op de fiets zit en het landschap voortdurend verandert, je in dorpen en steden komt waar je zoveel mooie oude kerken, stadsmuren, poorten, oude bomen, prachtige oude huizen ziet, dan tolt je hoofd 's avonds. De hoeveelheid indrukken is soms zo groot, dat we voor onszelf moeten herhalen waar we de afgelopen nachten geslapen hebben.
We kwamen op maandag door een gebied met enorme bergen kali-afval (monte Kali) Uit de verte zagen we de hoge witte bergen al liggen en dichtberbij gekomen zagen we pas hoe hoog ze waren. Sommige dorpjes lagen aan de voet van zo'n hoge, kale kali-berg. Een apart beeld.
Morgen dus het Fichtelgebergte over. Het weer wordt weer beter en dus hopen we morgen ons tentje op te slaan in Bischofsgrun (het lukt niet met de umlaut) Internet is er niet altijd op de campings en dat betekent dat er wat minder frequent berichen komen. Nu nog even zien of het met de foto's wil lukken. Het volgende bericht dus hopelijk uit Tsjechie.
-
28 Mei 2014 - 21:57
Carie:
ha die twee,
tja, wij weten hier ook weer wat regen is.... iets dat je zo beu bent!
fijn dat jullie zo genieten, en inderdaad,l om je heen kijken is al vakantie!
geniet ervan
groet carie -
28 Mei 2014 - 22:01
Mirjam:
Opnieuw een mooi verhaal en mooie foto's.
Succes met de klim!
Liefs, Mirjam. -
28 Mei 2014 - 23:07
Koos:
Inspirerend verhaal! Na regen komt zonneschijn! Fijne tocht verder!
Marlies en Koos -
29 Mei 2014 - 08:46
Maria:
Dag Hanny en Hemk,
Ik lees jullie verhaal en fiets in gedachte de route mee. De kalibergen lijken klein op afstand en inderdaad ze zijn erg groot. Het Fichtelgebergte is een hele klim en ook nog een "pittig klimmetje" voordat je in Bischofsgrun bent. Hier hebben Giel en ik ook overnacht, een klein skigebiedje. Het is een erg mooie omgeving.
Giel begint vandaag vanuit Munchen zijn fietstocht terug naar Nederland.
Succes met de klim, maar geniet ook van de omgeving.
Maria -
29 Mei 2014 - 08:49
Maria:
Grappig om te zien dat sommige van jullie foto's op dezelfde plek gemaakt zijn als waar wij onze ogen op gericht hadden. Ook de rustplaats met de fietsen en dezelfde tassen zou een foto van ons kunnen zijn.
Maria -
29 Mei 2014 - 14:16
Willy:
Leuk verslag en prachtige foto's. Inderdaad wat een variëteit! en wat een vitaliteit van de fietsers!!-Mijn kennis Loek was benieuwd waar jullie waren want hij heeft hem zelf ook gereden.en het blijft een fascinatie.
Verheug je ook op Tjsechie, prachtige natuur en steden ook. Ik herlees het boekje van Praag en geniet vanuit mijn stoel .Helaas waren we toen met een groep (nooit meer gedaan). heerlijk om met zijn tweeen te zijn. Alles in eigen tijd en tempo!!!zien wat jij wilt zien en niet te "moeten" kijken naar wat je niet of minder lang wilt zien.
liefs Willy -
31 Mei 2014 - 19:59
José:
Dag Hanny en Henk, deze route is al door veel van jullie kennissen gefietst en allemaal hebben we een feest van herkenning. Blijf genieten, veel groeten van mij uit de Vogezen, José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
