Nha Trang en de Central Highlands.

De afgelopen week heb ik weer een leuke reis gemaakt.
Met de trein ben ik zo’n 500 kilometer naar het zuiden gereisd, naar Nha Trang. Een vrij grote plaats gelegen aan de kust. De rit met de trein was ook dit keer weer schitterend. Ik heb geprobeerd een indruk te geven door een filmpje op te nemen.
Wat onderweg erg opvalt zijn de vele graven, in alle kleuren, soorten en maten.
Soms gewoon midden in het rijstveld of op andere momenten op enorme kerkhoven.
Vietnamezen houden hun voorouders in ere en de graven worden lang intact gehouden.

In Nha Trang is een VSOer werkzaam en met haar had ik afgesproken om een paar dagen langs te komen. Er kwamen nog enkele andere VSOers zodat we een in totaal met 5 vrouwen waren. Met elkaar o.a. naar de Mud Spa geweest. Lekker met z’n allen in een heet modderbad, terwijl de temperatuur al rond de 38 graden was. Nergens een verkoelend bad, waar je ook indook of onder ging staan (een waterval) alles was heet!
Gelukkig konden we ’s middags in de zee wel wat afkoelen.
Vanuit Nha Trang vertrokken we met z’n drieën met de bus naar Dalat, zo’n vier uur rijden, grotendeels door de bergen.
Met elk uur dat we dichter bij Dalat kwamen, voelde je het koeler worden.
Dalat ligt op een hoogte van zo’n 1500 meter en heeft een ander klimaat dan de rest van Vietnam.
Terwijl we aan de kust nog in het droge, hete seizoen verkeren (juni, juli, augustus) is het regenseizoen in de bergen al sinds mei gaande. Er zijn hier maar 2 seizoenen, het droge en het natte seizoen (mei t/m oktober)

De Fransen vertoefden graag in Dalat, tijdens de Franse koloniale overheersing (tot 1954). Overal in en rond de stad zijn nog de Franse villa’s te vinden. Hier kon men bijkomen gedurende de hete zomers. Want heet is het in Vietnam! Het klimaat in Dalat, dat gelegen is in de Central Highlands, leent zich uitstekend om er een grote variëteit aan gewassen te verbouwen. Behalve heel veel bloemen, als rozen, chrysanten, gerbera’s en orchideeën, vind je er o.a. artisjokken, broccoli, aardbeien, thee en koffie.
Het was heerlijk om even niet bezweet rond te lopen, gewoon weer eens te kunnen slapen onder een deken, zonder een draaiende ventilator of airconditioning.
In Dalat zelf is er behalve een indrukwekkende markt, niet zoveel te zien. Je moet het echt hebben van de prachtige omgeving. Die kun je hier op een wel heel bijzondere manier bekijken, namelijk op de motor.
In Dalat struikel je over de z.g. Easy Riders. Dit zijn motorrijders die je, uiteraard voor een aardige prijs, de omgeving willen laten zien. Ze spreken redelijk Engels en je kunt trips maken variërend van 1 dag tot zolang je maar wilt. Heel Vietnam door, als je dat zou willen.
We hebben het met z’n drieën een dag uitgeprobeerd en het was echt geweldig!
Je ziet zoveel en onderweg kun je stoppen waar je maar wilt om foto’s te maken en om allerlei bezienswaardigheden te bezoeken. Tempels uiteraard, maar ook prachtige watervallen of bijvoorbeeld een plaats waar zijderupsen worden gekweekt en zijde wordt gesponnen.
Toen ik eenmaal de smaak te pakken had, wilde ik meer en besloot om een deel van de terugtocht naar Da Nang met de motor te doen. Doordat mijn rugzak achterop werd gebonden, had ik een heerlijke steuntje in de rug en kon heel relaxed genieten van al het moois dat voorbijkwam.
Onderweg vertelde Yang, de motorrijder, van alles over de bezienswaardigheden. Soms stopten we bij een paddenstoelenkwekerij of een steenfabriekje. Een andere keer liet hij me zien hoe peper en cashewnoten groeien of het bijzonder dragonfruit.
In de Central Highlands van Vietnam wonen heel veel “Montagnards”, bergvolkeren. Ze spreken hun eigen taal en zijn dikwijls erg arm. Ze zijn donker van huid. Vietnamezen bedekken altijd angstvallig hun huid om niet donker te worden en wellicht voor een Montagnard te worden aangezien.
Sommige van deze hill tribes wonen al eeuwenlang in Vietnam. Dikwijls zijn ze afkomstige uit China. Er zijn, verspreid over de berg- gebieden, zo’n 54 verschillende hill tribes woonachtig in Vietnam.
Tijdens mijn reis in het noorden in januari dit jaar, zag ik prachtige, in klederdracht uitgedoste vrouwen. In het deel van Vietnam waar ik nu doorheen reed, was dat veel minder het geval. Wat vrijwel alle volkeren gemeen hebben is een soort traditionele bouw van hun huizen. Hun huizen staan meestal op palen en zijn gemaakt van hout en/of bamboe of andere natuurlijke materialen.
Ik heb me onderweg dikwijls verbaasd hoe het mogelijk is dat mensen op de enorm steile hellingen nog van alles weten te verbouwen. Dat is trouwens iets dat echt opvalt; elke vierkante meter lijkt te worden benut in dit land om rijst, maïs, cassave, koffie, thee, bananen of één van de vele andere producten te verbouwen. Een groot verschil met Oeganda bijvoorbeeld, waar heel veel land gewoon braak lijkt te liggen.
Na deze tour op de motor werd ik afgezet in Buon Ma Thuot, vanwaar ik zo op de nachtbus naar Da Nang kon stappen. Een rit van nog eens zo’n 12 uur.
Ik ben weer een mooie ervaring rijker en heb nu een iets beter beeld van een deel van Vietnam.

Voor wie graag nog wat meer foto's ziet

http://picasaweb.google.nl/hannyvankampen/NhaTrangDalatAndCentralHighlandsVietnam#