Dat viel ff niet mee!

Wat was het heerlijk om, al was het maar kort, de lente op haar mooist in Nederland te kunnen meemaken. Ik heb genoten van het bloeiend fluitenkruid en koolzaad langs wegen en fietspaden.
Ook was het fijn zoveel mensen te kunnen zien en spreken.
En natuurlijk was vrijdag de 8e mei het hoogtepunt van mijn verblijf in Nederland.
Marc en Marike als een stralend paar te zien, was prachtig. Zo’n dag vliegt voorbij en achteraf kun je beelden en momenten nog eens de revue laten passeren.
Ik doe een foto bij dit bericht voor diegenen die het paar gemist hebben.

En toen moest ik zondag de 10e mei weer de hele lange terugreis aanvaarden.
Daar was ik nog helemaal niet aan toe! Had zo graag nog langer willen blijven in dat heerlijke huisje aan het Rietveldsepad. (zie foto)
De eerste week terug in Da Nang was dan ook bepaald niet leuk. Ik voelde me doodmoe en had geen eetlust. Dank zij de zorg van mijn Vietnamese familie kwam ik er na een paar dagen weer bovenop.
Elke dag haalden ze me uit mijn huisje om mee te eten.
Aan het eind van die eerste week had ik een presentatie voor de juffen en ik heb mezelf opgepept om het te doen. Het ging goed en daarna was ik er weer aardig bovenop.

Op school zijn de laatste weken van het schooljaar ingegaan.
Komende dinsdag is er een feestelijke afsluiting en daarna hebben de kinderen drie maanden vakantie.
Denk niet dat de juffen ook zo lang vrij zijn, want zo gaat dat hier niet.
Ze volgen 2,5 maand lang een training om een certificaat te behalen van Special Teacher.
Lange vakanties zoals we die in Nederland kennen in het onderwijs zijn hier , geloof ik, onbekend.
Zelf heb ik ook een heel programma, om die “vrije” maanden nuttig bezig te zijn. Samen met de directrice van de school heb ik een heel plan moeten maken voor de komende maanden.
Ik hoef me niet te vervelen. Zo ga ik me bezighouden met het maken van leermaterialen en het voorbereiden van diverse trainingen voor augustus en de maanden daarna. Ik hoop trouwens wel op nog wat vrije dagen, want ik wil toch ook nog wel wat van het land gaan zien.

De NDC school krijgt veel steun van sponsors en bedrijven. Zo krijgen de kinderen bijvoorbeeld 2x per dag gratis melk en ook de maaltijden worden gesponsord.
Deze week zag ik wel een heel leuke bijdrage van een kapperszaak uit Da Nang. Ongeveer 15 jonge kappers m/v kwamen naar onze school om de kinderen gratis te knippen. Dat was zo leuk om te zien.
Nadat alle kinderen geknipt waren, konden de juffen op de krukjes plaatsnemen. Ik heb maar even mijn beurt voorbij laten gaan. Was pas nog in Nederland geweest!

Een ander evenement dat deze week plaats vond, was de viering rond de geboortedag van Ho Chi Minh op 19 mei 1890.
Op het college waar Mai werkt, was een feestavond georganiseerd waar we natuurlijk even een kijkje zijn gaan nemen. Overal in Vietnam zie je het portret van Ho Chi Minh in winkels, kantoren en bedrijven hangen. Ook bij mensen thuis vaak.
Toen ik in Thailand werkte zag ik overal de beeltenis van de koning. In Oeganda was het president Museveni wiens portret in elk overheidsgebouw en school te vinden was en hier dus “Uncle Ho”.

Meer valt er op dit moment eigenlijk niet te melden.
Alleen nog dat ik deze week een uitgebreide “review” over de eerste maanden heb gehad, samen met een vertegenwoordiger van VSO. Heel leuk en nuttig. Dan wordt er weer een koers uitgezet en weet ik beter waar ik aan kan werken de komende tijd.
En dat is nooit weg.