Alle begin is moeilijk..........
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
22 Februari 2009 | Vietnam, Ða Năng
…maar ook boeiend!
Ik merk wel dat ik als een spons weer alles opzuig.
De eerste 14 dagen in Da Nang zitten er op. Ik realiseer me ook dat ik eerst moest afrekenen met het totaal verkeerde beeld, dat ik, ongewild, in mijn hoofd had.
Het waren de verhalen en reacties van mensen, die, als ik vertelde dat ik naar Da Nang ging, riepen; “Oh, zo’n leuke stad”. Dan krijg je een plaatje in je hoofd, van wat ik vind, dat een leuke stad is. En dat plaatje is zo anders gebleken dan de werkelijkheid.
Want de eerste indruk van Da Nang is, dat het niet zo’n leuke stad is. Er is niets intiems aan, op het eerste gezicht. Geen mooi oud centrum, weinig groen in de straten, veel moderne gebouwen, hoogbouw en weer heel, heel veel verkeer.
De zee, die ik op loopafstand had geprojecteerd, is veel verder weg dan ik dacht.
Een dagelijkse vroege ochtend-wandeling op de boulevard, kan ik wel vergeten.
En dan mijn school, die zo ver weg is van het centrum.
Het maakt(e), dat ik soms dacht; “Hoe kan ik hier ooit wennen”?
Dit is zo anders, dan ik had gehoopt.
Anders dan Mae Hong Son, wat echt een leuk stadje was.
Anders dan Bushenyi, wat vooral heel rustig was en prachtig gelegen, tussen de bergen.
Nu, Da Nang een echte stad. Ik had gedacht, dat dat vooral voordelen zou hebben, maar intussen weet ik niet of dat zo is. Misschien maak je juist sneller contact in een kleine gemeenschap.
Maar afgelopen week had ik een heel leuke ervaring, die me weer een andere kant van Da Nang liet zien. Ik ging achterop de brommer bij mijn tolk Mrs.Lè en samen met nog een collega, gingen we een gezin bezoeken met een blind jongetje van bijna 3 jaar.
Toen we van de hoofdweg afgingen en door de smalle straatjes en steegjes reden, met hier en daar kleine winkeltjes of groenteverkoopsters, kreeg ik een heel andere indruk van Da Nang. Dus dit bestond ook! Voor mij bestond Da Nang tot nu toe alleen uit drukke, volle wegen met een kakofonie aan geluid.
Het bezoek was leuk. Ze verwachten alleen van mij wel allerlei adviezen, wat ik soms lastig vind. Maar met wat zaken, die ik me herinnerde en met gewoon “boerenverstand” kon ik ze een eindje op weg helpen.
Intussen heb ik deze week weer een woonplek bekeken. Nog geen 10 minuten fietsen van school. Gelegen in een klein wijkje met vooral simpele laagbouw. Hier woont een gezin met 2 zonen. Schuin achter hun huis ligt een klein huisje met 1 kamer en een badkamer. Er is een ruimte om een (piep) klein keukentje te maken.
Ze willen het in orde maken, zodat ik er kan wonen. Het zijn erg aardige mensen. En mijn tolk vertaalde voor mij; “Wanneer je hier komt wonen, beschouwen ze je als lid van het gezin”.
Dat lijkt misschien wat veel van het goede, maar het is prettig als je mensen om je heen hebt, die je “in de gaten houden” en je op weg kunnen helpen in deze omgeving.
Verder viel ik ook voor het plaatsje met bloempotten, voor mijn deur.
En het idee, dat ik niet een half uur lang door het drukke verkeer heen hoef om op school te komen, lucht me enorm op.
Afgelopen zaterdag ben ik voor de tweede keer gaan kijken en ik bleef er een goed gevoel bij houden, ondanks de geringe afmetingen. Toen ik vertelde, dat ik daar graag zou willen wonen, reageerden ze heel enthousiast. Behalve de koffie en de thee, kwam nu ook een fles whisky op tafel. Dus om 10 uur ’s ochtends was ik al een beetje in de lorum, want het ging 3 x van “chuc mai man” (proost?)
En als ik mijn glaasje leeg had, werd hij meteen bijgevuld.
De komende week wordt er gewerkt om alles in orde te maken. Het keukentje, warm water en nog een paar aanpassingen. Hopelijk kan ik volgende week verhuizen naar een eigen plek!
-
22 Februari 2009 - 14:29
Jacqueline:
Super Hanny..Zo zie je maar..het komt zeker goed! Een mooi verhaal en ook bijzondere foto's zie ik hier op de site...geniet er van! -
22 Februari 2009 - 14:52
Til:
Fijn, dat je huisje doorgaat!Dat wordt vast een echt "thuiskomen", als je het met je privé spulletjes hebt aangekleed. En in gedachten zie ik je potten met fraaie bloemen al op je plaatsje staan...en jij op een stoel.lezend, ernaast.Ja, je hebt altijd bepaalde verwachtingen van een plaats en deze komt vaak niet overeen met de werkelijkheid.Nu is het gewoon een kwestie van jezelf herprogrammeren en dan zul je zien, dat het het spoedig vertrouwd gaat worden!Je school ziet er trouwens heel mooi uit.Ik kom net een beetje verkleumd thuis van Blijdorp......Geniet dus maar extra van de zon! Liefs, Til. -
22 Februari 2009 - 16:36
Hedwigis:
Dat is wel wat anders Hanny! Whisky of koffie!! Zouden ze dat ook bij het Schoutenhuis hebben(haha)
Vandaag hebben we weer eens heerlijk op onze groententuin gewerkt.Geen rug meer over dus. Waar dat lekker werken dan in zit. Het zal de buitenlucht wel zijn.
Groeten Hedwigis -
22 Februari 2009 - 16:55
Diana:
Hoi Hanny,
Je kent me niet maar ik volg je BLOG sinds je bent vertrokken en geniet er erg van. Ben zelf ook van plan om met VSO weg te gaan en kwam op die manier bij jou terecht. Leuk dat je straks een eigen stek hebt. Lijkt me allemaal erg wennen in het begin. Succes en volhouden! -
22 Februari 2009 - 17:04
Carie:
een eigen huis, een plek onder de zon....
het klinkt goed! en je weet het elk voordeel heb sun nadeel, maar wat ik me kan herinneren van de verhalen van ad en marlies (die boven hun verhuurders woonden) gaf het heel veel voordelen en vaak een warm bad! en da's toch lekker, nie waar!
alaaf! -
22 Februari 2009 - 17:15
Mirjam:
Fijn dat je nu weet waar je terecht komt. Altijd spannend. Het lijken mij heel gastvrije mensen, het kan niet anders dan dat je je daar op je gemak gaat voelen. Zo af en toe een lekkere whisky erbij, komt helemaal goed!
Liefs, Mirjam. -
22 Februari 2009 - 17:32
Diana:
Hoi Hanny,
Je kent me niet maar ik volg je BLOG sinds je bent vertrokken en geniet er erg van. Ben zelf ook van plan om met VSO weg te gaan en kwam op die manier bij jou terecht. Leuk dat je straks een eigen stek hebt. Lijkt me allemaal erg wennen in het begin. Succes en volhouden! -
22 Februari 2009 - 17:40
Marijke:
Ha Hanny,
Goed te lezen dat je toch bij die familie gaat wonen, lijkt me heel prettig voor je!
En Da Nang leer je ook al beter kennen. Nu nog wat meer vertrouwd worden met de taal, dan zul je ook een beter gevoel krijgen over je werk en makkelijker contact leggen. Wat een prachtige foto's en video's. We kunnen je ervaringen goed volgen en voorstellen op deze manier!
Liefs, Marijke
-
22 Februari 2009 - 18:40
Cora:
Spannend allemaal Hanny, maar het gaat goedkomen als je eenmaal je eigen stekje hebt. Het lijkt me fijn om mensen in de buurt te hebben die je wegwijs kunnen maken. Het is tenslotte een totaal andere wereld. Mooie foto's en video's, alhoewel je stem, voor mij, moeilijk te verstaan is. Heel veel succes met de inburgering! -
22 Februari 2009 - 19:00
Marja V. :
Geweldig, een eigen stek. Ik zou ook gaan voor mooie bloempotten. Gekkigheid, maar het zegt iets over aandacht en warmte. Het zal ook ongetwijfeld goed zijn voor je taal, zo op het erf bij hen wonen. Dat verkeer lijkt me vreselijk en daar ben je nu elke dag mooi van af. Slim gedaan meissie.
Liefs, Marja -
23 Februari 2009 - 07:56
Heleen V. St.:
Hai Hanny, wat heerlijk om weer van je te horen. Ja, wat is het toch moeilijk om aan nieuwe dingen te wennen, vooral als je je er al een vootstelling van hebt gemaakt, die niet helemaal klopt. Wat fijn dat je woonruimte hebt dicht bij je werk! Hier is alles goed. Net weer op school na een weekje vrij.
Het lijkt me hiervandaan wel erg exotisch en dat vind ik geweldig! Pas je op met die whisky?? Vooral in dat verkeer! Ik hoop dat je er heel snel kunt gaan wonen, want het lijkt me erg leuk!
Liefs, Heleen. -
23 Februari 2009 - 08:51
Margot Blonk:
Hoi Hanny, wat leuk dat reisverslag uit zo'n onbekend land!Fijn dat je ruimte hebt gevonden,en die dingen die je meemaakt!!Heel bijzonder,ik mail je binnenkort langer,hier alles goed.succes weer joh, liefs en groetjes,Margot.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
