Gelukkig Nieuwjaar.
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
03 Januari 2010 | Vietnam, Ða Năng
Graag wil ik mijn familie, vrienden en lezers van de website allereerst een heel voorspoedig, gelukkig en gezond 2010 toewensen!
Heel erg bedankt voor alle Kerst- en nieuwjaarskaarten en mails die ik mocht ontvangen.
Altijd fijn te weten, dat ik niet vergeten word, hier in Vietnam.
Mijn laatste bericht is alweer een maand geleden en er is veel gebeurd in die tijd.
Op 15 december reisde ik per bus naar Hué, waar ik Koos en Marlies ontmoette.
Het was heel leuk om elkaar weer te ontmoeten na 7 maanden.
Nog diezelfde middag zijn we de Citadel gaan bezoeken. Het was toen nog droog, maar de weersvoorspellingen waren niet erg gunstig. Toen we de volgende dag met de fiets de Koninklijke Tombes gingen bezoeken, barstte op de terugweg de bui los. En die bui ging de volgende dagen niet meer over.
Per trein zijn we toen naar Da Nang vertrokken. De rit waarover ik de eerste keer zo enthousiast was, was minder fraai met dit sombere, natte weer. In Da Nang wachtte ons een hartelijke ontvangst door mijn Vietnamese familie; Mai, Duc en hun twee zonen. We zijn die avond met elkaar uit eten gegaan en met wat Engels en Vietnamees, handen en voetenwerk, konden we nog aardig wat informatie uitwisselen.
Omdat er in Da Nang niet zoveel te beleven valt, zijn we al snel naar Hoi An gegaan. Het was nog steeds somber en nattig en Marlies en ik hebben ons toen lekker laten verwennen in een beauty salon. Koos verkende ondertussen het stadje en toen we elkaar na een paar uur weer ontmoetten, hebben we uitgebreid met elkaar geluncht. ’s Middags nog wat rondgelopen door Hoi An.
’s Avonds kregen we een uitgebreid maal voorgeschoteld bij Mai en Duc, die de halve dag in de keuken hadden doorgebracht. Heel gezellig met elkaar.
Omdat de vooruitzichten slecht bleven, besloten we naar zonniger oorden te vertrekken. Ho Chi Minh City en de Mekong Delta waren de volgende bestemmingen. HCMC is een waanzinnige stad. Nog een tikje erger dan Hanoi. Hier rijden wel 5 miljoen brommers rond, zo lieten we ons vertellen.
Het oversteken is hier een kunst apart. We opteerden voor een city tour zodat we de belangrijkste bezienswaardigheden in één dag zouden kunnen zien. We zagen tempels in Cholon, de Chinese wijk, het oorlogsmuseum, het Reunification Palace, de Notre Dame en het postkantoor uit de Franse tijd.
Alles was zeer de moeite van het bekijken waard en vooral het museum was indrukwekkend.
De volgende dag al vertrokken we naar de Mekong Delta, waar we in het plaatsje Vinh Long terecht kwamen. Hier vandaan voeren we met een bootje naar een groot eiland in één van de vele rivieren.
Op veel plaatsen kun je gebruik maken van een zogenaamde “Homestay”. Vaak zijn dit een soort kleine guesthouses bij mensen thuis. Het was moeilijk kiezen, maar het feit dat bij dit guesthouse fietsen aanwezig waren gaf de doorslag. En we hadden goed gegokt. Het was een heerlijke rustige plek en de mensen, hoewel ze nauwelijks Engels spraken, erg aardig. Hier konden we bijkomen van de drukte van de grote stad. Overal hingen hangmatten en het sfeertje was er heerlijk relaxed. We ontmoetten hier Caja, een jonge vrouw uit Nederland, met wie het leuk klikte en waarmee we een aantal leuke momenten hebben gedeeld. Op het eiland hebben we heerlijk gefietst en gewandeld en aan het eind van ons verblijf nog een lange boottocht gemaakt naar de stad Cantho. De bedrijvigheid in de Mekong Delta is onvoorstelbaar. Overal wordt handel gedreven en boten met goederen varen af en aan. Je kijkt je ogen uit! Er is zoveel water in de Delta. De Mekong Rivier is hier opgesplitst in 9 rivierarmen en deze zijn weer verder uitgesplitst in allerlei watertjes en kreekjes. Eb en vloed zijn hier duidelijk merkbaar. Als het eb is vallen veel kreken droog en kun je je alleen met een roeibootje verplaatsen. Zodra het vloed wordt, kunnen de motorboten weer in de kleinere kreken varen.
Kerst brachten we door op deze relaxte plek, hoewel er van een Kerstsfeer niet echt sprake was. Wel was er een Kersttaart op Kerstavond, maar verder viel er niets van te merken.
Omdat we toch nog wel meer van Vietnam wilden zien, besloten we naar terug te gaan naar HCMC en meteen door naar Dalat in de Central Highlands te reizen. Een reis van bijna 15 uur, met bus en taxi. Tussen HCMC en Dalat zagen we ontzettend veel kerken en honderden Kerststallen. Kennelijk zijn de missionarissen heel actief geweest in dit gebied. In sommige stadjes stond om de paar honderd meter een kerk en bijna voor elk huis was een Kerststal opgebouwd met veel aluminium folie dat het idee van een grot moest versterken. Toen het donker begon te worden, waren al die stallen verlicht, wat een leuk gezicht was.
De rit naar Dalat was erg lang en pas tegen tien uur ’s avonds kwamen we er aan. Gelukkig hadden we al een hotel geboekt. In Dalat waren juist de voorbereidingen aan de gang voor het tweejaarlijkse bloemenfestival, dat 2 dagen later zou beginnen. Overal werden bloemperken aangelegd en werd de hele stad in de bloemetjes gezet. Leuk om deze activiteiten te zien.
Omdat we ook graag de omgeving van Dalat wilden zien, besloten we per Easy Rider(motorrijder)
een tocht te gaan maken. In één dag krijg je dan heel veel te zien. De omgeving van Dalat is één groot tuinbouwgebied waar van alles verbouwd wordt; o.a. aardbeien en artisjokken en vele andere soorten groente en fruit. Ook bloemen worden er volop gekweekt; o.a. rozen, gerbera’s en chrysanten. Daarnaast zijn er koffieplantages en kleine industrieën, zoals zijdefabriekjes en rijstwijndestilleerderijen.
Dalat was een stad om een paar dagen van te genieten.
De rit op de motor had mij weer enthousiast gemaakt en omdat onze wegen de dag erna zouden scheiden, besloot ik om het traject van Dalat naar Nha Trang achterop de motor te doen. Daar had ik geen spijt van. Na afscheid van Koos en Marlies genomen te hebben, wat hadden we een heerlijk tijd samen, ging de rit van de Central Highlands, via een lager gebergte naar de kust van Nha Trang.
Hier bracht ik nog een heerlijke middag door in een luie stoel aan het strand, om daarna de nachtrit van 12 uur naar Da Nang in een sleeperbus te doen. Dat is businessclass reizen per bus.
En nu op 3 januari, precies een jaar na aankomst in Vietnam, begin ik aan de laatste 5 maanden hier in Da Nang.
Heel erg bedankt voor alle Kerst- en nieuwjaarskaarten en mails die ik mocht ontvangen.
Altijd fijn te weten, dat ik niet vergeten word, hier in Vietnam.
Mijn laatste bericht is alweer een maand geleden en er is veel gebeurd in die tijd.
Op 15 december reisde ik per bus naar Hué, waar ik Koos en Marlies ontmoette.
Het was heel leuk om elkaar weer te ontmoeten na 7 maanden.
Nog diezelfde middag zijn we de Citadel gaan bezoeken. Het was toen nog droog, maar de weersvoorspellingen waren niet erg gunstig. Toen we de volgende dag met de fiets de Koninklijke Tombes gingen bezoeken, barstte op de terugweg de bui los. En die bui ging de volgende dagen niet meer over.
Per trein zijn we toen naar Da Nang vertrokken. De rit waarover ik de eerste keer zo enthousiast was, was minder fraai met dit sombere, natte weer. In Da Nang wachtte ons een hartelijke ontvangst door mijn Vietnamese familie; Mai, Duc en hun twee zonen. We zijn die avond met elkaar uit eten gegaan en met wat Engels en Vietnamees, handen en voetenwerk, konden we nog aardig wat informatie uitwisselen.
Omdat er in Da Nang niet zoveel te beleven valt, zijn we al snel naar Hoi An gegaan. Het was nog steeds somber en nattig en Marlies en ik hebben ons toen lekker laten verwennen in een beauty salon. Koos verkende ondertussen het stadje en toen we elkaar na een paar uur weer ontmoetten, hebben we uitgebreid met elkaar geluncht. ’s Middags nog wat rondgelopen door Hoi An.
’s Avonds kregen we een uitgebreid maal voorgeschoteld bij Mai en Duc, die de halve dag in de keuken hadden doorgebracht. Heel gezellig met elkaar.
Omdat de vooruitzichten slecht bleven, besloten we naar zonniger oorden te vertrekken. Ho Chi Minh City en de Mekong Delta waren de volgende bestemmingen. HCMC is een waanzinnige stad. Nog een tikje erger dan Hanoi. Hier rijden wel 5 miljoen brommers rond, zo lieten we ons vertellen.
Het oversteken is hier een kunst apart. We opteerden voor een city tour zodat we de belangrijkste bezienswaardigheden in één dag zouden kunnen zien. We zagen tempels in Cholon, de Chinese wijk, het oorlogsmuseum, het Reunification Palace, de Notre Dame en het postkantoor uit de Franse tijd.
Alles was zeer de moeite van het bekijken waard en vooral het museum was indrukwekkend.
De volgende dag al vertrokken we naar de Mekong Delta, waar we in het plaatsje Vinh Long terecht kwamen. Hier vandaan voeren we met een bootje naar een groot eiland in één van de vele rivieren.
Op veel plaatsen kun je gebruik maken van een zogenaamde “Homestay”. Vaak zijn dit een soort kleine guesthouses bij mensen thuis. Het was moeilijk kiezen, maar het feit dat bij dit guesthouse fietsen aanwezig waren gaf de doorslag. En we hadden goed gegokt. Het was een heerlijke rustige plek en de mensen, hoewel ze nauwelijks Engels spraken, erg aardig. Hier konden we bijkomen van de drukte van de grote stad. Overal hingen hangmatten en het sfeertje was er heerlijk relaxed. We ontmoetten hier Caja, een jonge vrouw uit Nederland, met wie het leuk klikte en waarmee we een aantal leuke momenten hebben gedeeld. Op het eiland hebben we heerlijk gefietst en gewandeld en aan het eind van ons verblijf nog een lange boottocht gemaakt naar de stad Cantho. De bedrijvigheid in de Mekong Delta is onvoorstelbaar. Overal wordt handel gedreven en boten met goederen varen af en aan. Je kijkt je ogen uit! Er is zoveel water in de Delta. De Mekong Rivier is hier opgesplitst in 9 rivierarmen en deze zijn weer verder uitgesplitst in allerlei watertjes en kreekjes. Eb en vloed zijn hier duidelijk merkbaar. Als het eb is vallen veel kreken droog en kun je je alleen met een roeibootje verplaatsen. Zodra het vloed wordt, kunnen de motorboten weer in de kleinere kreken varen.
Kerst brachten we door op deze relaxte plek, hoewel er van een Kerstsfeer niet echt sprake was. Wel was er een Kersttaart op Kerstavond, maar verder viel er niets van te merken.
Omdat we toch nog wel meer van Vietnam wilden zien, besloten we naar terug te gaan naar HCMC en meteen door naar Dalat in de Central Highlands te reizen. Een reis van bijna 15 uur, met bus en taxi. Tussen HCMC en Dalat zagen we ontzettend veel kerken en honderden Kerststallen. Kennelijk zijn de missionarissen heel actief geweest in dit gebied. In sommige stadjes stond om de paar honderd meter een kerk en bijna voor elk huis was een Kerststal opgebouwd met veel aluminium folie dat het idee van een grot moest versterken. Toen het donker begon te worden, waren al die stallen verlicht, wat een leuk gezicht was.
De rit naar Dalat was erg lang en pas tegen tien uur ’s avonds kwamen we er aan. Gelukkig hadden we al een hotel geboekt. In Dalat waren juist de voorbereidingen aan de gang voor het tweejaarlijkse bloemenfestival, dat 2 dagen later zou beginnen. Overal werden bloemperken aangelegd en werd de hele stad in de bloemetjes gezet. Leuk om deze activiteiten te zien.
Omdat we ook graag de omgeving van Dalat wilden zien, besloten we per Easy Rider(motorrijder)
een tocht te gaan maken. In één dag krijg je dan heel veel te zien. De omgeving van Dalat is één groot tuinbouwgebied waar van alles verbouwd wordt; o.a. aardbeien en artisjokken en vele andere soorten groente en fruit. Ook bloemen worden er volop gekweekt; o.a. rozen, gerbera’s en chrysanten. Daarnaast zijn er koffieplantages en kleine industrieën, zoals zijdefabriekjes en rijstwijndestilleerderijen.
Dalat was een stad om een paar dagen van te genieten.
De rit op de motor had mij weer enthousiast gemaakt en omdat onze wegen de dag erna zouden scheiden, besloot ik om het traject van Dalat naar Nha Trang achterop de motor te doen. Daar had ik geen spijt van. Na afscheid van Koos en Marlies genomen te hebben, wat hadden we een heerlijk tijd samen, ging de rit van de Central Highlands, via een lager gebergte naar de kust van Nha Trang.
Hier bracht ik nog een heerlijke middag door in een luie stoel aan het strand, om daarna de nachtrit van 12 uur naar Da Nang in een sleeperbus te doen. Dat is businessclass reizen per bus.
En nu op 3 januari, precies een jaar na aankomst in Vietnam, begin ik aan de laatste 5 maanden hier in Da Nang.
-
03 Januari 2010 - 09:19
Anne:
hoi hanny, wat een heerlijk verslag weer. Ik kreeg de naar jou verzonden nieuwjaarskaart weer terug (je planet-adres). Dus bij deze: een goed, gezond 2010, en nog mooie laatste maanden op deze plek.
Ben benieuwd of je wilt /kunt verlengen.
Wat een ontzettend leuke foto's ook weer erbij. Het is leuk om door jouw ogen Vietnam te zien.
Take care, liefs, Anne -
03 Januari 2010 - 10:35
Til:
Lieve Hanny,Wat fijn, dat jullie zo genoten hebben en zoveel hebben kunnen zien.Je zult het nu best wel even moeilijk hebben na al die gezelligheid!Ik heb weer van je uitgebreide verslag genoten, evenals alle foto's, die het vervolmaken! Heel bijzonder, zoals Mai en Duc jullie ontvangen hebben.Sterkte Hanny! Liefs, Til. -
03 Januari 2010 - 11:22
Jacqueline:
Wat een heerlijk tijd heb je daar met Koos en Marlies gehad. Voor jou ook alsnog de beste wensen(had je mijn sms gehad..?)en nog veel sterkte de komende tijd.
Tot horens! -
03 Januari 2010 - 11:35
Hedwigis:
Ha Hanny, natuurlijk nog weer even de beste wensen voor het komende jaar. Wat een activiteiten heb je weer meegemaakt deze maand. Bij ons zijn de appelflappen en het vuurwerk weer op. Van beiden hebben we ook genoten. Groeten uit een koud Alphen Hedwigis -
03 Januari 2010 - 13:35
Ingrid:
Hoi Hanny,
Wat een bijzondere belevenissen weer allemaal. Wat fijn dat je zo genoten hebt van het bezoek van je broer en schoonzus.
Hartelijke groet vanuit een besneeuwd Nederland.
Succes met de volgende vijf maanden! -
03 Januari 2010 - 14:56
Margot:
Hoi Hanny,wel weer wat aan de late kant maar nog van harte een heel goed en gelukkig nieuwjaar!!Wat maak je veel mee, heel interessant!Hier alles goed, liefs en groetjes van Margot. -
03 Januari 2010 - 19:18
Carie:
lieve hanny
ik reageer al zonder je verslag te lezen, ben te moe!
net terug uit laos, en de jetleg laat van zich horen
het allerbeste voor 2010, lieve groeten! -
04 Januari 2010 - 08:39
Marc:
En hier nog een verlate nieuwjaarswens van mijn kant. Ik wens je al het beste voor 2010. En dat we je in goede gezondheid weer in NL mogen verwelkomen! -
04 Januari 2010 - 08:39
Naat:
die foto met die hoedjes is een hele leuke!! -
05 Januari 2010 - 09:41
Heleen:
Lieve Hanny, wat een wondere wereld laat je ons zien! Prachtige indrukken van een exotisch land. En nu de laatste maanden. Ik wens je daar heel veel gezondheid, plezier en een stralende tijd toe. Geniet ervan!!!
Liefs, Heleen -
16 Januari 2010 - 19:16
Judith Okumu:
5 miljoen brommers!!!!!!
Jij ook een gelukkig nieuwjaar!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
