Regen, regen en nog eens regen.
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
07 September 2009 | Vietnam, Ða Năng
Hier in Vietnam word ik keer op keer verrast doordat zaken zo anders zijn dan dat ik ze me had voorgesteld. Dat begon al toen ik in januari het land inkwam. Ik verwachtte aan te komen in een tropisch land met heel wat zonuren. Wat viel het tegen toen Hanoi wekenlang onder een grijze deken verscholen lag en het zo koud was, dat we ’s avonds voor het slapen gaan een warm bad namen om in ieder geval een deel van de nacht niet te bibberen van de kou.
Toen ik in Da Nang aankwam, waren de temperaturen aangenaam, zo rond de 23 graden. Maar dat duurde niet lang, want al gauw werd het warmer en warmer en vanaf april/mei was het gewoon heet en zweten geblazen.
In juni, juli en augustus, die bekend staan als de hete maanden, was het inderdaad heet! Zo heet had ik het in nog geen ander land gehad. Stilletjes hoopte ik erop dat het wat koeler zou worden in het regenseizoen. Dat zou in september moeten beginnen en dan drie tot vier maanden duren.
Bij een regenseizoen in de tropen heb ik dan een voorstelling van zonnige dagen, waarop het laat in de middag dichttrekt en er een flinke bui van een uurtje valt.
Maar niet het regenseizoen in Vietnam.
Op de avond van de 2e september begon het te regenen en vandaag 7 september regent het nog steeds. Het is één lange regenbui, die regelmatig verandert in een enorme hoosbui. Eén van die hoosbuien duurde meer dan 12 uur en ontwrichtte het openbare leven in Da Nang. Alles stond blank. Het lukte me zelfs niet om naar school te komen, want in mijn straat stond op sommige plaatsen meer dan een meter water. Het moeras hier vlakbij fungeert als waterbekken, maar het was overvol en maakte dat alle laaggelegen huizen in de straat onderliepen. Ik zag een vrouw in haar huis, tot aan haar middel in het water staan. De huizen hier zijn niet luxe. Dikwijls een betonnen vloer of een vloer met tegels. Veel meubels staan er niet.
Het betekende ook dat alle eetstalletjes in onze straat, die normaal alles buiten hebben staan, niet open gingen.
Elke ochtend eet ik afwisselend Chao (rijstsoep) of Banh Mi (belegd stokbrood) maar beide tentjes bleven gesloten. Ik ging op de gewone tijd naar school, maar strandde op nog geen 50 meter van mijn huis. Ik zag het niet zitten om met de fiets door een halve meter water te fietsen, niet wetend wat voor kuilen en gaten er onder zaten. Dus ik moest de school bellen om te zeggen dat ik niet kon komen, maar, zo bleek later, veel kinderen en juffen waren eveneens gestrand.
Toen ik de volgende dag naar school fietste, slalommend om de enorme plassen, zag ik hoe de Highway 1 onder een dikke laag zand verscholen lag. Alle sloten, riviertjes en waterbekkens waren overstroomd en hadden de weg veranderd in een rivier. Toen het water zakte, bleef er een dikke laag zand achter. Her en der lagen hopen waterplanten langs de weg.
Regenseizoen in Vietnam; ik heb me alweer vergist.
De vraag is nu; “Hoe droog ik de was”? Met zoveel regen is de luchtvochtigheid zo extreem hoog, dat niets meer droogt. Voor het eerst sinds maanden, kan de ventilator van de ene op de andere dag ’s nachts uit en kan ik weer onder een dunne deken slapen. Die voelt dan wel wat klammig aan helaas.
Ik was er al voor gewaarschuwd. “Je kleren in de kast zullen klam aanvoelen en gaan stinken. Je leren schoenen kan je binnenkort in de vuilnisbak laten verdwijnen, die schimmelen gewoon weg”. Ik dacht bij dit soort verhalen; “Het zal toch wel meevallen?” Maar nee, het is zoals mij gezegd was.
De inwoners van Da Nang lijken van dit alles geen last te hebben. De stroom brommers op de weg is niet minder geworden. Wel kleuriger. Overal langs de weg verkoopt men met deze regen plastic regenjassen en regencapes. Voor 5000 VND (nog geen 25 eurocent) kan je hier al een kleurig exemplaar kopen. Nu rijden dus over de weg in vrolijke pasteltinten en kleurige noppen, de honderden brommers. Hun kledij hebben ze aangepast aan het weer, maar niet hun snelheid. Die blijft onverminderd ver boven wat verantwoord is.(in mijn ogen)
Vandaag wat foto’s en filmpjes van de opening van het schooljaar. De jongen die zingt, is een blinde leerling. De blinde kinderen op onze school krijgen veel muziekonderwijs.
Zaterdag ging ik, in de stromende regen, de stad in. Even naar mijn favoriete tentje “Bread of Life”, waar ik een leuk gesprek had met een Nederlandse jonge vrouw, die daar, met haar echtgenoot vrijwilligerswerk doet. Teruglopend naar de bus, werd het zowaar even droog en maakte ik het filmpje van de Han Rivier. De rare kleur wordt veroorzaakt door het zand dat door de regen wordt meegespoeld.
-
07 September 2009 - 17:27
Jacqueline:
Poeh, Han....oef, dat zal behoorlijk tegenvallen daar. Maar..ehm..een boot regelen dan maar wellicht een optie? -
07 September 2009 - 19:55
Marijke:
Ha Hanny,
Heftig verhaal zeg.Jij was al niet zo'n liefhebber van regen....
Had je nog wat te eten in huis? Hopelijk klaart het weer binnenkort op, want dit is lastig. Het levert wel bijzonder schrijfmateriaal voor jou op en veel te lezen voor ons!
Liefs, Marijke
-
07 September 2009 - 22:30
Carie:
Kun jij hier geen nieuw woord voor bedenken? Dat is toch geen regen meer, dat is een waterval die uit de lucht komt vallen.
Enne, ken je die reclame nog waarbij men niet weet wat men voor vaderdag moet kopen, en waarop dan steeds gezegd wordt 'een boek', 'een boek'..., ik denk dat ik dat ook ga zeggen, 'een boek', 'een boek', 'een boek'.....
En ook mijn regenpak, waar ik super over tevreden ben, zal deze waterval ook niet aankunnen!
Wat de schimmel betreft, wel een tip: elke dag je schoenen even uit de kast halen. En voor het slapen, echt waar, een electrische deken!
Tja, regel met maar!
Lieve groeten, Carie -
08 September 2009 - 07:50
Anne:
Hoi Hanny,
Ik voel helemaal met je mee.Toen ik sept.okt.2005 in Vietnam was, heeft het 6 weken zo geregend en heb ik regelmatig aan teruggaan gedacht.En opeens, ongeveer 20 oktober, was het van de één op de andere dag, droog en zonnig.Je kan nagaan hoe gelukkig ik toen was.En gelukkig zijn er zoveel aardige, mooie dingen en die onthoud je uiteindelijk het meest.Om te lezen heel leuk.Om er in te zitten? mmja! Hou je taai.
liefs, anne -
08 September 2009 - 19:55
Diny:
Geweldig Hanny, wat een spectaculair verhaal wederom. In Nootdorp alles ietsie droger, de nazomer is héérlijk hier.
Liefs, Len Claire & Diny -
10 September 2009 - 15:01
Marlyn:
Ha Hanny,
Heb even rondgeneusd op je weblog. Leuk om te lezen! Zien wel wat leuke plaatsen op de foto waar we ook nog heen kunnen gaan.
Was leuk om je even te spreken in 'Bread of Life' en wie weet spreken we elkaar nog vaker!
Geniet van deze tijd. Enne.. gelukkig is het nu weer droog en zien we de zon weer!
Groetjes -
10 September 2009 - 16:55
Heidi :
Hallo Hanny, en wij maar denken dat het bij ons hard regent. Het lijkt wel een waterval.
groetjes Heidi -
12 September 2009 - 18:07
Marre:
Hoi Hanny,
Die filmpjes zijn leuk zeg, zo zien we echt wat van je omgeving! Het verhaal van de regen heb je prachtig geschreven maar ik kan me voorstellen dat het niet heel erg leuk is allemaal.. Laten we hopen op snel meer zonnige tijden! In ieder geval zul je nooit meer klagen over de Nederlandse regen of wel?!
Houd je goed!
Groetjes, Marre -
19 September 2009 - 14:39
Denny:
Eindelijk regen en verkoeling... Althans, dat zeg ik. Heb in al die buurlanden niet veel verkoeling gehad. Wie weet tot ziens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
