Een heerlijke vakantie
Door: Hanny en Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Hanny
07 Mei 2010 | Vietnam, Ða Năng
Karlijn is aan het inpakken en ik kijk toe en verbaas me hoe snel de afgelopen twee weken voorbij gegaan zijn. Maar ook denk ik eraan hoe heerlijk we het gehad hebben. We hebben van elke minuut genoten; van het land, van de mensen, gebeurtenissen, van het eten en van elkaar.
We zullen samen nog even de hoogtepunten van de vakantie doornemen.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Wat heeft het meeste indruk op je gemaakt deze vakantie?”
Het meeste indruk maakten de oude tombes in Hue op mij. De plaatsen waar de verschillende koningen van Vietnam begraven liggen (alleen niemand weet waar ze precies liggen). Enorme stukken grond, parken kun je wel zeggen, zijn gereserveerd geweest voor deze koningen, om ze na hun dood hier te kunnen begraven. Slechts een enkeling bracht er zijn tijd ook door tijdens zijn leven.
Het zijn prachtige, goed onderhouden plekken, met tempels en rustplaatsen.
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Je hebt zo’n beetje alles met mij gedaan wat je al eerder gedaan had. Was dat niet een beetje jammer voor jou? Of was het met mij samen gewoon extra leuk?”
Natuurlijk was het veeeeel leuker om het met jou samen te doen. Het is zo vaak gebeurd de afgelopen tijd dat ik dacht “Dit moet ik samen met Karlijn gaan zien of gaan doen”. Ik heb je echt al mijn favoriete plekken laten zien en niet te vergeten ons bezoek aan Hoi An Day Spa, dat is echt de plek waar ik dikwijls naar toe ging om mezelf te laten verwennen. Je kon wel merken aan de manier waarop ik begroet werd, dat ik daar een veel geziene gast ben. Het was heel leuk om ons daar te laten verwennen met een heerlijke massage en onze handen en voeten eens te laten behandelen.
Ik vond ook onze trip naar Cham Island heel leuk, het heerlijke bounty strand daar en het snorkelen. Dat ik even flink zeeziek werd, was gelukkig snel vergeten.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Was het heel anders dan je verwacht had?”
Haha, goede vraag… Ik had niet zoveel verwacht…. Dat is altijd handig, dan vallen de dingen ook niet tegen :) Ik heb me wel verbaasd over de ontwikkeling van het land en de hoeveelheid aan spullen die ze hier hebben. De (overwegend) goede staat van de wegen, het enorme aanbod aan kleding (desnoods op maat gemaakt), de spa’s, de staat van de auto’s/bussen, de bouw van de huizen, de goed georganiseerde trips e.d. Natuurlijk zie je tussendoor nog in grote aantallen de arme en eenvoudige huisjes waar mensen met weinig geld wonen. En die niet of nauwelijks profiteren van het toerisme, wat hier toch afgelopen jaren enorm is toegenomen.
Maar overwegend leek Vietnam mij een behoorlijk ontwikkeld land.
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Hoe voelt het nou om zo’n bekendheid te zijn in Vietnam (Hanny is deze vakantie zo vaak herkend op straat)?"
Ehh.. tja. Het heeft natuurlijk een leuke kant dat mensen je herkennen. Als ik in een hotel of restaurant terugkom na een half jaar en mensen zeggen: “Hé, je was hier al eerder”, heeft dat natuurlijk iets leuks. In mijn eigen buurtje val ik gewoon op, omdat ik de enige buitenlander ben. En omdat Vietnamezen gewoon op je afstappen en je heel direct van alles vragen, onthouden ze misschien ook beter wie je bent.
Maar soms gaat het eeuwige “Hello, hello, what is your name, where are you from?”, me wel een beetje vervelen. Ik vond het wel heel leuk dat we nu samen waren en mensen steeds zeiden: “Je kunt wel zien dat dat je dochter is, wat lijken jullie op elkaar”. Er was maar 1 vrouw, die heel stellig beweerde dat we absoluut niet op elkaar leken en dat Karlijn vast op haar vader leek.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Waar heb je echt heel erg van genoten?“
Ik vond alles wat we gedaan hebben erg leuk. Eigenlijk was niets niet leuk, of viel tegen.
De laatst dagen in Hoi An waren wel echt een traktatie: relaxen op het strand, zwemmen in zee, je fruitshake op je ligbed met een prachtig uitzicht. En natuurlijk het ‘shoppen’ in Hoi An (we hebben allebei wat kleding en een paar schoentjes laten maken), de spa’s (ja echt, alles is voorbij gekomen: pedicure, manicure, facial, massage… :) ), de leuke restaurantjes. Echt zo’n vakantie gevoel!
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Ik ga vandaag weer terug van 37 graden naar 10 graden in NL. De komende dagen blijft het hier nog wel even zo heet. Heb jij plannen? Zou je nu met mij mee terug willen naar Nederland?"
Vanmorgen bekeek ik de mooie diaserie van de Keukenhof die Til me gestuurd had en de tranen sprongen in mijn ogen. JA, ik verlang naar Nederland, naar Marike, mijn vader en familie en vrienden.
En ook naar bloeiende bomen, boterbloemen, vlierbloesem, meidoorn en alles waar ik zo van kan genieten op de fiets. Ik verlang naar fietstochten naar Nieuwkoop, Kudelstaart en nog veel meer.
Maar ik kan het hier nog best even drie weken volhouden. Ik zie een beetje tegen dit weekend op, als jij straks op het vliegtuig stapt en ik alleen terug ga naar mijn huisje, waar het zo bloedje heet is op dit moment. Maar ik ga achter de computer zitten en de mails beantwoorden en wat skypen.
Hopelijk hebben we gewoon stroom dit weekend anders betekent dat: geen computer, maar ook geen ventilator en ik weet niet of ik die hitte dan overleef.
Graag wil ik, zij het wat laat, iedereen nog bedanken voor de emails, ecards en gewone post voor mijn verjaardag. Dat was weer hartstikke tof!!
Vietnam in het kort voor Karlijn:
- Enorme aantallen brommers! Hoewel ze allemaal door elkaar rijden (knooppunten/kruisingen zijn een chaos!) gaat het meestal goed
- De ‘goed voor zichzelf zorgende’ Vietnamezen (kleding, haar, nagels!)
- Maar daarbij hun soms vreemde (in onze ogen asociale) gedrag: voordringen (bij alles), vieze geluiden maken (rochelen), overal roken (in de bus!), je wegduwen als ze er langs moeten. Maar ze lachen je ook heel vaak vriendelijk toe hoor!
- De ‘same same’ uitdrukking. Perfect van toepassing op Hanny en mij (moeder-dochter, dat zagen ze wel!).
- De vele gerechten met garnalen die ze hier hebben (kosten bij ons een fortuin)
- De slechte (zwarte) gebitjes die je hier ziet
- De vele dames die zich helemaal inpakken om maar geen straaltje zon op hun huid te krijgen (lange truien, broeken, hoeden, sjaals voor hun gezicht en handschoenen, bij 35 graden)
- De o zo grappige uitspraak van het Engels: lun = lunch, hotel= hote, different = differen.
Oftewel: die laatste medeklinkers zijn zeer lastig uit te spreken.
Hanny: Ja, het is leuk dat deze zaken je zijn opgevallen.
Wat we nog niet genoemd hebben is de hartelijke ontvangst door Mai en Duc. Ze vonden het ook heel leuk om Karlijn te ontmoeten en de eerste avond hadden ze een enorme maaltijd bereid.
Het zal ook voor de familie hier, vreemd zijn als ik straks vertrek. We zullen elkaar wel missen, na zo’n lange periode van intensief bij elkaar betrokken te zijn geweest.
Ik heb nog twee weken school. Heb nog één presentatie te doen, waarbij ik hoop terug te blikken op de periode op school en wat er bereikt is en nog gedaan kan worden door de leerkrachten.
Waarschijnlijk volgt er nog één bericht voor ik op 31 mei het vliegtuig naar huis neem.
We zullen samen nog even de hoogtepunten van de vakantie doornemen.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Wat heeft het meeste indruk op je gemaakt deze vakantie?”
Het meeste indruk maakten de oude tombes in Hue op mij. De plaatsen waar de verschillende koningen van Vietnam begraven liggen (alleen niemand weet waar ze precies liggen). Enorme stukken grond, parken kun je wel zeggen, zijn gereserveerd geweest voor deze koningen, om ze na hun dood hier te kunnen begraven. Slechts een enkeling bracht er zijn tijd ook door tijdens zijn leven.
Het zijn prachtige, goed onderhouden plekken, met tempels en rustplaatsen.
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Je hebt zo’n beetje alles met mij gedaan wat je al eerder gedaan had. Was dat niet een beetje jammer voor jou? Of was het met mij samen gewoon extra leuk?”
Natuurlijk was het veeeeel leuker om het met jou samen te doen. Het is zo vaak gebeurd de afgelopen tijd dat ik dacht “Dit moet ik samen met Karlijn gaan zien of gaan doen”. Ik heb je echt al mijn favoriete plekken laten zien en niet te vergeten ons bezoek aan Hoi An Day Spa, dat is echt de plek waar ik dikwijls naar toe ging om mezelf te laten verwennen. Je kon wel merken aan de manier waarop ik begroet werd, dat ik daar een veel geziene gast ben. Het was heel leuk om ons daar te laten verwennen met een heerlijke massage en onze handen en voeten eens te laten behandelen.
Ik vond ook onze trip naar Cham Island heel leuk, het heerlijke bounty strand daar en het snorkelen. Dat ik even flink zeeziek werd, was gelukkig snel vergeten.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Was het heel anders dan je verwacht had?”
Haha, goede vraag… Ik had niet zoveel verwacht…. Dat is altijd handig, dan vallen de dingen ook niet tegen :) Ik heb me wel verbaasd over de ontwikkeling van het land en de hoeveelheid aan spullen die ze hier hebben. De (overwegend) goede staat van de wegen, het enorme aanbod aan kleding (desnoods op maat gemaakt), de spa’s, de staat van de auto’s/bussen, de bouw van de huizen, de goed georganiseerde trips e.d. Natuurlijk zie je tussendoor nog in grote aantallen de arme en eenvoudige huisjes waar mensen met weinig geld wonen. En die niet of nauwelijks profiteren van het toerisme, wat hier toch afgelopen jaren enorm is toegenomen.
Maar overwegend leek Vietnam mij een behoorlijk ontwikkeld land.
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Hoe voelt het nou om zo’n bekendheid te zijn in Vietnam (Hanny is deze vakantie zo vaak herkend op straat)?"
Ehh.. tja. Het heeft natuurlijk een leuke kant dat mensen je herkennen. Als ik in een hotel of restaurant terugkom na een half jaar en mensen zeggen: “Hé, je was hier al eerder”, heeft dat natuurlijk iets leuks. In mijn eigen buurtje val ik gewoon op, omdat ik de enige buitenlander ben. En omdat Vietnamezen gewoon op je afstappen en je heel direct van alles vragen, onthouden ze misschien ook beter wie je bent.
Maar soms gaat het eeuwige “Hello, hello, what is your name, where are you from?”, me wel een beetje vervelen. Ik vond het wel heel leuk dat we nu samen waren en mensen steeds zeiden: “Je kunt wel zien dat dat je dochter is, wat lijken jullie op elkaar”. Er was maar 1 vrouw, die heel stellig beweerde dat we absoluut niet op elkaar leken en dat Karlijn vast op haar vader leek.
Hanny vraagt aan Karlijn: “Waar heb je echt heel erg van genoten?“
Ik vond alles wat we gedaan hebben erg leuk. Eigenlijk was niets niet leuk, of viel tegen.
De laatst dagen in Hoi An waren wel echt een traktatie: relaxen op het strand, zwemmen in zee, je fruitshake op je ligbed met een prachtig uitzicht. En natuurlijk het ‘shoppen’ in Hoi An (we hebben allebei wat kleding en een paar schoentjes laten maken), de spa’s (ja echt, alles is voorbij gekomen: pedicure, manicure, facial, massage… :) ), de leuke restaurantjes. Echt zo’n vakantie gevoel!
Karlijn vraagt aan Hanny: “ Ik ga vandaag weer terug van 37 graden naar 10 graden in NL. De komende dagen blijft het hier nog wel even zo heet. Heb jij plannen? Zou je nu met mij mee terug willen naar Nederland?"
Vanmorgen bekeek ik de mooie diaserie van de Keukenhof die Til me gestuurd had en de tranen sprongen in mijn ogen. JA, ik verlang naar Nederland, naar Marike, mijn vader en familie en vrienden.
En ook naar bloeiende bomen, boterbloemen, vlierbloesem, meidoorn en alles waar ik zo van kan genieten op de fiets. Ik verlang naar fietstochten naar Nieuwkoop, Kudelstaart en nog veel meer.
Maar ik kan het hier nog best even drie weken volhouden. Ik zie een beetje tegen dit weekend op, als jij straks op het vliegtuig stapt en ik alleen terug ga naar mijn huisje, waar het zo bloedje heet is op dit moment. Maar ik ga achter de computer zitten en de mails beantwoorden en wat skypen.
Hopelijk hebben we gewoon stroom dit weekend anders betekent dat: geen computer, maar ook geen ventilator en ik weet niet of ik die hitte dan overleef.
Graag wil ik, zij het wat laat, iedereen nog bedanken voor de emails, ecards en gewone post voor mijn verjaardag. Dat was weer hartstikke tof!!
Vietnam in het kort voor Karlijn:
- Enorme aantallen brommers! Hoewel ze allemaal door elkaar rijden (knooppunten/kruisingen zijn een chaos!) gaat het meestal goed
- De ‘goed voor zichzelf zorgende’ Vietnamezen (kleding, haar, nagels!)
- Maar daarbij hun soms vreemde (in onze ogen asociale) gedrag: voordringen (bij alles), vieze geluiden maken (rochelen), overal roken (in de bus!), je wegduwen als ze er langs moeten. Maar ze lachen je ook heel vaak vriendelijk toe hoor!
- De ‘same same’ uitdrukking. Perfect van toepassing op Hanny en mij (moeder-dochter, dat zagen ze wel!).
- De vele gerechten met garnalen die ze hier hebben (kosten bij ons een fortuin)
- De slechte (zwarte) gebitjes die je hier ziet
- De vele dames die zich helemaal inpakken om maar geen straaltje zon op hun huid te krijgen (lange truien, broeken, hoeden, sjaals voor hun gezicht en handschoenen, bij 35 graden)
- De o zo grappige uitspraak van het Engels: lun = lunch, hotel= hote, different = differen.
Oftewel: die laatste medeklinkers zijn zeer lastig uit te spreken.
Hanny: Ja, het is leuk dat deze zaken je zijn opgevallen.
Wat we nog niet genoemd hebben is de hartelijke ontvangst door Mai en Duc. Ze vonden het ook heel leuk om Karlijn te ontmoeten en de eerste avond hadden ze een enorme maaltijd bereid.
Het zal ook voor de familie hier, vreemd zijn als ik straks vertrek. We zullen elkaar wel missen, na zo’n lange periode van intensief bij elkaar betrokken te zijn geweest.
Ik heb nog twee weken school. Heb nog één presentatie te doen, waarbij ik hoop terug te blikken op de periode op school en wat er bereikt is en nog gedaan kan worden door de leerkrachten.
Waarschijnlijk volgt er nog één bericht voor ik op 31 mei het vliegtuig naar huis neem.
-
07 Mei 2010 - 07:08
Nathalie:
heel leuk geschreven 'meiden'!! dat was duidelijk genieten!! -
07 Mei 2010 - 07:08
Til:
Wat een grandioos verslag!Ik heb ervan genoten.Heerlijk, dat jullie samen zoveel hebben bekeken en daarnaast weer heerlijk zijn bijgepraat..Het is fantastisch om alles te kunnen delen.Nu kun je er straks, als je weer in Nederland bent,samen over praten!Wat een geweldig leuke foto's!! Dat jullie het naar zin hebben, straalt eraf...Wat gaat de tijd opeens hard, Hanny!Geniet van die laatste dagen. Maak nog wat extra foto's, maak nog wat filmpjes zodat je de stemmen van de mensen "mee naar huis kunt nemen"....Nog even sterkte met de hitte. Hier kun je weer afkoelen!!! Veel liefs, Til. -
07 Mei 2010 - 07:11
Remke:
Hallo
Wat heerlijk om allemaal te lezen en zo herkenbaar. Erg leuk dat ik strakjes met Karlijn kan 'bijkletsen' en ervaringen delen.
Nog een hele fijne tijd toegewenst. Het is heerlijk in NL (nu wel weer koud) maar geniet zeker nog even van het fascinerende Vietnam. Het is samen met Mongolie onze favoriet.
Groetjes Remke -
07 Mei 2010 - 14:28
Hedwigis:
ha Hanny,
heerlijk dat jullie zo genoten hebben. Leuk dat intervieuw met jullie beiden. Hopelijk kun je nog een beetje(veel) genieten van de laatste weken in Vietnam. Hier is het lente, en erg koud. De meerkoet zijn/haar eieren zijn ondanks de kou vandaag uitgekomen. Voor de natuur is het goed dat het regende, maar voor mijzelf mag het wel weer warmer worden. Tot gauw.
Hedwigis en Paul -
07 Mei 2010 - 20:09
Carie:
ha die hanny
37 graden... ik weet dat dat verschrikkelijk heet is, maar toch verlang ik zo naar warmte dat ik denk dat ik het wel kan hebben. hier is het echt belachelijk koud en met een trui aan nog veel en veel te koud. op de fiets gewoon de winterjas aan en bibberen! maar dat is vast over als jij weer in nederland bent, dus wat mij betreft kun je niet snel genoeg komen!
fijn dat je het zo leuk gehad hebt met karlijn, ik had niet anders verwacht!
tot gauw!
groeten carie -
08 Mei 2010 - 09:29
Lin + Paco:
Lieve Karlijn + moeder van Karlijn,
Wat een leuk interview. Linda vindt het echt iets om in haar eigen tijdschrift, de Linda, op te nemen! ;)
Wat hebben jullie genoten... dat straalt ervan af! Leuk ook om de foto's te zien.
xxx
Lin + Paco (neef van Joost W.) -
08 Mei 2010 - 13:39
Hanna:
Leuk geschreven! Ik zie jullie helemaal zitten (ook al ken ik Hanny niet..Ha Hanny, ik ben Hanna, van de studie van Karlijn :-))
Ben net zelf met mijn moeder een paar dagen in Lissabon geweest, dus herken jullie moeder-dochter gevoel :-)
Karlijn, goede vlucht!
-
09 Mei 2010 - 12:25
Frederike En Marijn:
Ha lieve dames,
Wat heerlijk om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben gehad.
ik bel je snel karlijn!
Liefs -
15 Mei 2010 - 06:51
Jet:
Hey lieve Hanny (en Karlijn)
Wat een heerlijke vakantie!!! Ook erg herkenbaar van toen ik er met Marike was, garnalen, smoothies, massages, stranden... Ja dat zijn de vakanties!
xx -
16 Mei 2010 - 19:16
Marja V.:
Hoi Hanny,
Wat een mooi verslag van jullie tijd samen. Het genieten spat er van af.
Ik kijk uit naar je terugkomst hier in Nederland. De lente is hier, door de kou,laat op gang gekomen, dus je kunt nog genoeg ´voorjaar´meemaken.
Tot straks! -
18 Mei 2010 - 12:46
Hedwigis:
Ha Hanny,
nu al weer de laatste dagen van een lange tijd in ver weggiestan.
Fijn dat je weer naar Nederland komt.
Geniet nog van de laatste dagen.
tot gauw Hedwigis -
18 Mei 2010 - 17:10
Carie:
wat een service van www.waarbenjij.nu! ze attenderen me erop dat je 1 juni naar huis komt,en vragen of ik je welkom wil heten in nederland. nou, natuurlijk wil ik dat!!
hanny welkom weer in je oude vertrouwde koude landje! maar.... goed nieuws, we bereiken zaterdag waarschijnlijk de magische grens van 20 graden! het zal het gesprek van de dag worden...
lieve groeten carie -
19 Mei 2010 - 17:24
Jacqueline:
Ha lieve zus,
Heerlijk, dat jullie samen zo genoten hebben! Ik wens je een hele goede thuisreis, Hanny en tot ziens in Nederland!
Dikke kuz van je zus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
