Naar huis!
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny
29 Februari 2012 | Cambodja, Phnom-Penh
Toen we voor het badplaatsje Kep kozen om onze laatste week door te brengen hadden we geen idee wat we konden verwachten. Bij aankomst bleek het het rustigste badplaatsje te zijn wat ik ooit gezien heb. Er viel werkelijk niets te beleven. Heerlijk, dat was precies wat we wilden. We hadden geluk met de keuze voor “the Boathouse”, een fijn guesthouse gelegen in een mooie tuin. Ook hier troffen we, zoals op veel andere plaatsen, heel aardige Cambodjanen. Kep was ooit een badplaats voor de rijken en machtigen van Cambodja. Ze lieten er mooie villa’s bouwen. De Rode Khmer maakte aan dit alles een einde. Nu stonden er nog slechts overblijfselen. Wel wordt er volop gebouwd, in de hoop, dat meer toeristen de weg naar Kep weten te vinden. We waren dus nog net op tijd.
We verbleven op slechts 5 minuten lopen van het Nationaal Park Kep, waar we drie dagen lang, mooie wandelingen maakten. Het fietsen beperkten we tot slechts 2 dagen. Het was te heet om je zo in te spannen. Een bootje vervoerde ons naar Rabbit eiland, waar we bij aankomst eerste de trail van 6 kilometer rond het eiland liepen en ons daarna onder een palmboom vleiden en van de zee genoten. Rust betekende voor ons niet niets doen. Daar waren we niet echt goed in. Vier maanden lang waren we elke dag actief: fietsen, wandelen, kajakken, mountainbiken. Tussendoor waren er de reisdagen, soms van vele uren in een hobbelende bus. We hebben de landschappen van 4 landen aan ons voorbij zien trekken. We keken onze ogen uit naar de hutjes, de spelende kinderen, de armoede, maar ook, vooral in Cambodja, de vele Lexussen (duur automerk!) Wat een tegenstellingen toch in die vier landen.
Achteraf vonden we Thailand het mooist. Het is er goed georganiseerd. De wegen en het openbaar vervoer zijn prima en het is er schoner dan in de andere 3 landen. Vooral Cambodja spant de kroon als het om de vervuiling van de leefomgeving gaat. Wat een troep maken de mensen hier rond hun erf. De prachtige tempels in Thailand streelden het oog , maar Angkor Wat is indrukwekkender, vooral met het idee, dat men vele eeuwen geleden in staat was iets dergelijks te bouwen. De Khmer beschaving moet groots geweest zijn. Dan is er nog die andere Khmer, de rode, die dood en verderf heeft gezaaid in dit land. We zagen bijvoorbeeld heel veel mensen met ontbrekende ledematen. Mogelijk ook een gevolg van die tijd of van de vele landmijnen die zoveel slachtoffers hebben gemaakt.
Vier maanden lang hebben we ons ondergedompeld in 4 heel verschillende landen en culturen. Daar hebben we van genoten en het was enorm leuk om aan de reacties te zien, dat veel mensen met ons meegenoten. Telkens wanneer we onze verhalen geplaatst hadden, keken we uit naar de reacties.
Daar genoten wij ook weer van! Maar ook de mensen die liever niet via de site reageerden, maar ons via de mail lieten weten mee te leven. Henk was vooral in zijn sas met de reacties van zijn neef Piet uit Argentinië, die heel lang geleden daar naar toe geëmigreerd is. Dus lieve mensen, heel hartelijke dank voor al jullie hartelijke reacties en mailtjes.
En dan nu: naar huis! Wat is het heerlijk daar zo enorm naar uit te kijken. Allereerst natuurlijk om het weerzien met onze kinderen en kleinkinderen!! Maar ook mijn vader, onze broers en (schoon) zussen en zoveel andere mensen die ons dierbaar zijn. Fijn, om jullie straks weer te zien!
Onderweg in de bus naar Phnom Penh zaten we te bedenken, wat we straks allemaal willen eten. Met stip bovenaan staat de bruine boterham met kaas. We fantaseerden over witlofschotels, andijviestamppot en zuurkool met worst. We kijken er naar uit om weer ons eigen potje te kunnen koken, boodschappen te doen, de was en de strijk weer voor eigen rekening te nemen. Wat zijn we ook in dat opzicht verwend geweest.
Onze reis is ten einde en wat blijft zijn de herinneringen, de mooie beelden op ons netvlies, een rugzak vol ervaringen. “Die neemt niemand je meer af” luidt een gezegde. En zo is dat!
Lieve mensen, tot ziens!!
Met de foto's wil het niet zo goed lukken deze laatste keer. Ze kwamen terecht bij de foto's van het vorige bericht. Het zijn de laatste 9 foto's.
Henk heeft ook een bericht geplaatst.
We verbleven op slechts 5 minuten lopen van het Nationaal Park Kep, waar we drie dagen lang, mooie wandelingen maakten. Het fietsen beperkten we tot slechts 2 dagen. Het was te heet om je zo in te spannen. Een bootje vervoerde ons naar Rabbit eiland, waar we bij aankomst eerste de trail van 6 kilometer rond het eiland liepen en ons daarna onder een palmboom vleiden en van de zee genoten. Rust betekende voor ons niet niets doen. Daar waren we niet echt goed in. Vier maanden lang waren we elke dag actief: fietsen, wandelen, kajakken, mountainbiken. Tussendoor waren er de reisdagen, soms van vele uren in een hobbelende bus. We hebben de landschappen van 4 landen aan ons voorbij zien trekken. We keken onze ogen uit naar de hutjes, de spelende kinderen, de armoede, maar ook, vooral in Cambodja, de vele Lexussen (duur automerk!) Wat een tegenstellingen toch in die vier landen.
Achteraf vonden we Thailand het mooist. Het is er goed georganiseerd. De wegen en het openbaar vervoer zijn prima en het is er schoner dan in de andere 3 landen. Vooral Cambodja spant de kroon als het om de vervuiling van de leefomgeving gaat. Wat een troep maken de mensen hier rond hun erf. De prachtige tempels in Thailand streelden het oog , maar Angkor Wat is indrukwekkender, vooral met het idee, dat men vele eeuwen geleden in staat was iets dergelijks te bouwen. De Khmer beschaving moet groots geweest zijn. Dan is er nog die andere Khmer, de rode, die dood en verderf heeft gezaaid in dit land. We zagen bijvoorbeeld heel veel mensen met ontbrekende ledematen. Mogelijk ook een gevolg van die tijd of van de vele landmijnen die zoveel slachtoffers hebben gemaakt.
Vier maanden lang hebben we ons ondergedompeld in 4 heel verschillende landen en culturen. Daar hebben we van genoten en het was enorm leuk om aan de reacties te zien, dat veel mensen met ons meegenoten. Telkens wanneer we onze verhalen geplaatst hadden, keken we uit naar de reacties.
Daar genoten wij ook weer van! Maar ook de mensen die liever niet via de site reageerden, maar ons via de mail lieten weten mee te leven. Henk was vooral in zijn sas met de reacties van zijn neef Piet uit Argentinië, die heel lang geleden daar naar toe geëmigreerd is. Dus lieve mensen, heel hartelijke dank voor al jullie hartelijke reacties en mailtjes.
En dan nu: naar huis! Wat is het heerlijk daar zo enorm naar uit te kijken. Allereerst natuurlijk om het weerzien met onze kinderen en kleinkinderen!! Maar ook mijn vader, onze broers en (schoon) zussen en zoveel andere mensen die ons dierbaar zijn. Fijn, om jullie straks weer te zien!
Onderweg in de bus naar Phnom Penh zaten we te bedenken, wat we straks allemaal willen eten. Met stip bovenaan staat de bruine boterham met kaas. We fantaseerden over witlofschotels, andijviestamppot en zuurkool met worst. We kijken er naar uit om weer ons eigen potje te kunnen koken, boodschappen te doen, de was en de strijk weer voor eigen rekening te nemen. Wat zijn we ook in dat opzicht verwend geweest.
Onze reis is ten einde en wat blijft zijn de herinneringen, de mooie beelden op ons netvlies, een rugzak vol ervaringen. “Die neemt niemand je meer af” luidt een gezegde. En zo is dat!
Lieve mensen, tot ziens!!
Met de foto's wil het niet zo goed lukken deze laatste keer. Ze kwamen terecht bij de foto's van het vorige bericht. Het zijn de laatste 9 foto's.
Henk heeft ook een bericht geplaatst.
-
29 Februari 2012 - 11:05
Koos En Marlies:
Wat een enthousiasme! Mooie samenvatting in de dop ook.
En hierbij meteen vast een uitnodiging voor de witlofschotel bij kaarslicht, plus als jullie daar zin in hebben een nachtje in ons superlogeerbed en de volgende ochtend Koos' zelfgebakken bruinbrood met kaas en verse sinaasappelsap.
Een goede reis!
-
29 Februari 2012 - 12:04
Elly:
En dan komt er toch een eind aan al dat moois!
Je mag wel opschieten dan met je winterschotels, want we gaan op naar het voorjaar.
Dan maar een broodje kroket ;)
Ik wens jullie een goeie reis naar huis en snel tot ziens!!!
Lieve groet Elly
-
29 Februari 2012 - 12:30
Hedwigis:
Ha Hanny en Henk,
Fijn dat jullie zo genoten hebben. En dat gevoel nog heel lang vast houden en dan weer genieten van het fietsen en lopen hier in Nederland.
Hier kijken we niet meer zo uit naar de winterschotels maar naar de zomerse happen als radijsjes e.d.
groet en een goede thuisreis
Hedwigis -
29 Februari 2012 - 16:27
Jacqueline:
Jullie hebben een aantal heerlijke, avontuurlijke maanden gehad.
Een hele goede terugreis gewenst! -
29 Februari 2012 - 16:50
Mirjam:
Mooi eindverhaal Hanny!
Een hele goeie terugreis gewenst.
Lieve groet, Mirjam. -
29 Februari 2012 - 17:29
Marijke:
Welcome home!
-
29 Februari 2012 - 18:35
Duang Djai:
sawadii kah nahm pung e chai dii,
tja, dan zal ik ook afscheid moeten nemen van 4 maanden reisbelevenissen. ik heb er oprecht van genoten, maar dat was jullie al duidelijk!
En laat ik nu zo meteen witlof gaan eten....
en die bruine boterham met kaas heb ik vandaag natuurlijk achter de kiezen.
Ik zou graag weer zo'n lekker koe-ti-jauw eten en kao niauw sakaya! en als afsluiting dat heerlijke exotische fruit!
kortom, het gras is altijd groener aan de overkant
en.....
en valt ook in ons land genoeg te genieten!
In Gemert kun je volop wandelen, fietsen, kano varen(ipv kayakken) en mountainbiken. en met dat bruine brood komt het ook wel goed... Tevens kun je je vergapen aan schone erven, schone stoepen en zonder stoplichten.
Van harte welkom!
groeten carie -
29 Februari 2012 - 19:27
Til:
Dank je wel voor jullie verhaal over Kep. [Wat zal ik jullie verhalen gaan missen!!] Heerlijk, dat jullie daar even in alle rust konden uitrusten. Nu ja uitrusten....met verbazing heb ik al jullie fiets- en wandelavonturen gevolgd.Tijdens het lezen van al die activiteiten voelde ik me soms heel erg lui! Reizen is heerlijk, maar thuiskomen ook! Er is nog genoeg boerenkool, lof en zuurkool verkrijgbaar....En bruinbrood in vele varianten. Evenals de kaas. Een luxe probleem dus om te kiezen...Wanneer komen jullie aan? Geniet nog even heel bewust van alles. Een goede reis en tot spoedig! liefs, Til. -
29 Februari 2012 - 20:07
Cora En Leo:
Wat een mooie afsluiting van jullie prachtige reis. Fijn dat jullie de laatste week in alle rust hebben kunnen doorbrengen. We wensen jullie een heel goede thuisreis en geniet van en heerlijke thuiskomst. Er wordt naar jullie uitgekeken. Bedankt voor jullie interessante verslagen. Ze waren zo beeldend verhaald dat ik het helemaal kon volgen in gedachte. Maar ook deze bladzijde wordt omgeslagen en er wacht jullie weer een mooie tijd thuis. Het voorjaar komt eraan.
Vandaag zag ik de eerste aardhommel vliegen en er zwom al een kikker in de vijver. Ik hoop dat we tzt ook met elkaar weer leuke dingen kunnen ondernemen. Lieve groeten van ons, Cora. -
29 Februari 2012 - 20:56
Willy:
Net als de anderen wens ik jullie goede thuiskomst. Zal ik eindelijk Henk leren kennen, nou ja, door al die verhalen "ken" ik hem al en beetje. Maar nadere kennismaking ik zie enaar uit.
liefs Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
